________________
१६४
तृतीय उखास. कनक वरणी रूपे घरणी रूमी ए योगिणी रे लो, वैरागे चित्त नीनो लो, ॥ न ॥ चीवररंगी बुद्धिचंगी सुंदर मुखी जोगिणी रे लो, गावे चंद नगीनो लो ॥ ज० ॥ १७ ॥ कोण तिहां राजा गरीब निवाजा कहो खरी रे लो, योगण ताम पयंपे लो ॥ ज०॥ तिहां चंद नरेसर
काया केसर जाकरी रे लो, जेदथी थरियण कंपे लो ॥ न० ॥ १० ॥ अर्थ ॥ सुवर्ण जेवी कान्तिवाली, सुंदर वेषने धारण करेली, वैराग्यश्री अंतःकरणमां जिंजायेली, रंगित वस्त्रवाली, मनोहर बुद्धिवाली, सुंदर मुखवाली, ज्ञान रसनी जोक्ता एवीते योगिनी चंद नपतिनां गीत गाती हती. ॥ १७ ॥ हे योगिनी ! ते देशमां गरीबोर्नु आश्रयस्थान एवो कयो राजा ? खरी वात कहो. ते सांजली योगिनीए कह्यु के केशरना जेवी जेना शरीरनी मनोहर कान्ति ले अने जेनाथी - स्मनो ध्रुजे वे एवो ते देशमां चंद नामनो राजा . ॥ १॥
गाजं यश तेहनो खाजं एहनो टुकमो रे लो, मुजने प्राणथी प्यारो लो ॥ ज० ॥ कीधो तस माते को वाते कुकमो रे लो, मुक्यो में तव न्यारो लो ॥ ज० ॥ १५ ॥ तिहां हुं सुखथी तेदना कुःखथी निसरी रे लो, एम हुँ तीरथ माटे लो ॥ ज० ॥ चंद सरीखो पुरुषन निरख्यो
को फिरी रे लो, गती विरहे फाटे लो ॥ ज० ॥ २० ॥ अर्थ ॥ हुँ तेना यशनुज गायन करूं . तेनुंज अन्नखालं . ते मने प्राण करतांपण वधारे वहालो जे. तेनी उरमान माताए तेने कोश्क कारणथी कुकडो बनाव्यो वे. तेम अवाश्री में तेने तजी दीधो ले ॥ १५॥ त्यां दुं सुखथी रेहेलीहती; परंतु या तेनुं दुःख लागवाथी हुँ तीर्थयात्रा माटे निकली पमी इं. चंद राजा समान बीजो कोश् पुरुष फरी अत्यार सुधी देखवामां आव्यो नथी. तेना वियोगश्री मारूं अंतःकरण चिराइ जाय .॥२०॥
स्वामि नामे पामी थानंद प्रेमला रे लो, चाली श्रबधु चेली लो ॥ ज० ॥ ताते पण जाण। योगीणी वाणी अटकली रे लो, कन्या जाणी चित्रावेली लो ॥ ज० ॥१॥ ताते कह्यु साची हुश्दीकरी रे लो, फलशे धर्मनो वेलो लो॥ न ॥ परण्यो ए पटंतर निपट
पुरंतर देशांतरी रे लो, ए तो मेलो दोहिलो ॥ ज० ॥ २५ ॥ अर्थ ।। प्रेमला लबी पोताना प्राणनायतुं नाम सांजलताज हर्ष पामी अने ते योगिनीने साथे लश् पोताना पितापासे श्रावी. मकरध्वज राजाए पण योगिनीनी वात सांजली खरोमर्म जाणी लीधो अने प्रेमला खलीने कडं के हे पुत्री तुं चित्रावेली समान बे. ॥२१॥ पिताए कह्यं के हे पुत्री तारी जे याचना हती ते साची गरी अने तारी आराधनाथी धर्म फलीभूत थशे. तारी साथे गुप्त नेदश्री परणनार देशांतरनो रेहेनार ए महा कुशल पुरुष अने तेनो मेलाप अवो पण बहुज मुस्केल . ॥ २२ ॥
धीरजतुं धरजे परहा करजे श्रांमला रे लो, दीए एम जनक दिला सा लो ॥ ज० ॥ निगमे एम दिहा पियु पियु जहा प्रेमला रे लो,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org