________________
चंदराजानो रास. अर्थ ॥ राजानी आज्ञाने कोण फेरवी शके? अमारो आमां जरापण वांक नथी. अमे तो हुकमना ताबेदार बीए. तेथी राजाए जे हुकम कर्यो ते प्रमाणे करीए बीएं. हवे तमे तमारो धर्म संसारो. ॥ ३ ॥ श्रा प्रमाणे कही ते चंडालोए म्यानमांथी तरवार काढी ते जोश राज कन्या खडखड हसी पडी. तेने जरापण जय लाग्यो नहीं. पोताना सत्त्वनी अवगणना करी नहीं अने तरवार देखीने खुशी श्रवा लागी. ॥४॥
नाण्यो रोष लगार रे, तातनी उपरे, वधकनो वांक गण्यो नहीए ॥ क हे कन्या हे वीर रे, मकर विचारणा, जुप वचन करतुं सहीए ॥५॥ पाम्यो विस्मय चित्त रे, अंत्यज बापमो, अलगो जश् उनो रह्योए ॥
केम हसो तमे मात रे, निरखी श्रसिधारा, मेंतो नेद नको लह्योए ॥६॥ अर्थ॥ कन्याए पोताना पिता उपर जरापण रोष को नहीं. तेम वध करनारा चांडालनो वांकपण गयो नहीं. ते बोली- अरे वीर, विचार कर्य नहीं. राजानी आज्ञा प्रमाणे कर्य.॥५॥ ते चंडाल चित्तमां विस्मय पाम्यो. बिचारो अलगो जश् उनो रह्यो. ते बोल्यो, माता आ तरवारनी धार जोइ तमे केम हसो गे? हुँ तो तेमां कां पण समज्यो नथी. ॥ ६॥
तवकहे प्रेमला लही रे, तुजने शुं कहुँ, वात कह्या सरखी नथी ए॥ जोनरवर मुज पुढे रे, तव तेहने कडं, लेखे नावे इहां कथी ए॥७॥ ताते मारी वात रे, काने न सांजली, ते मुज खटके २ घणुं ए॥ अण
जाएयु करे नूपरे, कोश्नो जोलव्यो, घरन विचारे श्रापणुं ए ॥ ॥ अर्थ-त्यारे प्रेमला लक्ष्मी बोली. नाई! तने शी वात कडं. वात तने कह्या जेवी नथी. जो राजा मने पुगे तो हुँ तेमने कहूं. अहीं केहेवाथी कां लाल श्राय तेम नथी. ॥ ७॥ पिताश्रीए मारी वात सांजली नही, एज मने बहु खटके ले. कोश्नाथी नोलवायेलो मारो पिता (राजा) अजाणपणे आ करे. पोताना घरनो विचार करतो नश्री. ॥ ७ ॥
निसुणी वचन चंमाल रे, मुकी तिहां कन्या, श्राव्यो मंत्रीनी कन्ढे रे ॥ अहो अहो मंत्रीराज रे, वांडे प्रेमला, श्रावq नूपति श्रासने ए॥ ए॥ एतो नहीं विष कन्या रे, परखीमें रूडो, तो कां अणजाएयुं करो ए ॥
नूपतिने समजावो रे, तेमो पुत्रिका, वात कहे ते चित्तधरो ए॥१०॥ अर्थ-कन्यानां वचन चमाल सांजली तेणीने त्यां मुकी, मंत्रीनीपासे ते आव्यो, अने कहेवा लाग्योके हे मंत्रीराज ! महाराजजी पासे श्राववाने प्रेमला इच्छे बे.॥ ए॥में सारी रीते परीक्षा करी के ते विष कन्या नथी, तेथी अजाणपणे आवं शुं काम करोगे? श्राप राजाजीने समजावो, तेमनी दीकरीने तेमावो अने ते जे वात कहे ते ध्यानमा स्यो. ॥१०॥
परदेशीनी वात रे, एम नवी कीजी ए, पस्तावो करशो पबी ए ॥ अं त्यज वचने मंत्री रे, रायने विनवे, स्वामि एक विनती थडे ए ॥११॥ ने कन्या निरविख रे, में निश्चेकर्यु, एकवार तेडावो फरी ए ॥ केम ह पीए अविचारे रे, रोष निवारी ए, नूंगी तो ए दीकरी ए॥१२॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org