Page Text
________________
१३८
तृतीय उल्लास.
नदीवीर हैये मत दारो, करशुं लीला प्रभुने संजारो ॥ नि० ॥ एम एम गुणावली करत विखासा, कूक्कडराजने देइ दिलासा नि० ॥ ५ ॥ दुःखनी दाधी नही मन डुजे, पिंजर देहरासर परे पूजे ॥ नि० ॥ जेम जेमते पांखो फरकावे, तेम तेम राणी दोडी आवे ॥ नि० ॥ ६॥
॥ हे नणंदना वीर, हृदयमां हारी जशो नहीं. प्रजुने संचारजो. आपणे आगल लीला करीशुं. प्रमाणे गुणावली कुकड राजने दीलासा श्रापती छाने मनमां खेद करती दती. ॥ ५ ॥ राणी गुणादुःखी बीजे मन राखती नहीं. ते पक्षीना पांजराने देरासरनी जेम पूजती हती. ज्यारे ते कुकडो पांखो फरकावतो त्यारे तरत ते राणी दोडी आवती हती. ॥ ६॥
वली
सार संजाल करे क्षणक्षणमां, उंबन राखे डाहापणमां ॥ नि० ॥ प्रीतम तनना गुणसंजारे, तेम वली पाहुं मनने वाले ॥ नि० ॥ ७ ॥ एक दिन मुनिजन अंगण श्राव्या, राणीए मोदक लइ वोहराव्या ॥ नि० ॥
aa पिंजरमांहि दीठो, कहे उपदेश तपोधन मीठो ॥ नि० ॥ ८ ॥
अर्थ ॥ क्षणे क्षणे तेनी सार संजाल लेती हती. पोताना ते विषेना डाहापणमां बप राखती नहती. वारंवार प्रियतमना शरीरना गुणने संचारती ने वली पोतानुं मन पण पालुं वालती हती. ॥ ७ ॥ एक दिवसे को मुनि तेना प्रांगणामां श्राव्या. राणीए तेने लामु वोराव्या. तपस्वी मुनिए कुकडाने पांजमां जोयो एटले ते मधुर उपदेश श्रापवा लाग्या ॥८॥
शुं पंखी न्याये चाल्यो, जे एम लइ पिंजरमां घाल्यो ॥ नि० ॥ तुमे तो कंचन पिंजर परखो, एहने मनकाराग्रह सरखो || नि० ॥ ए॥ बोमीयो बंधनथी पक्षी, कोणए राखे कीटक जी ॥ नि० ॥ प्रातः शमे हिंसक मुख जोतुं, ते तो सामुं सुकृत खोतुं ॥ नि० ॥ १० ॥
अर्थ | या पक्षी शा अन्याये चाल्यो हतो के तेने लड़ पांजरामां नाख्यो बे? तमे या सुवर्णनुं पांजरू जुवो बो, पण ते पक्षीने ते कारागृह सरखुं बे. ॥ ए ॥ ए पक्षीने बंधनमांथी बोडी मुको. कीडाने क्षण करनारा ते पक्षीने कोण राखे? वा हिंसक प्राणीनुं मुख सवारे जोवुं ते तो सामुं सुकृत खोवा जेवुंबे. १० कहे राणी मुनिवात घणी बे, नही पक्षी ए घरनो धणी बे ॥ नि० ॥ ताम्रशेखर मुज सासुए कीधो, पामी हुं पूर्वे जेवो दीधो ॥ ११ ॥ राखु ढुं पिंजरमांहे तेथी, अवर अर्थ शो सरवो एहथी ॥ नि० ॥ कही हितनी वात तमे पंखी संपेख्यो, पण मुजी केम जाए उवेख्यो ॥ नि०॥१२॥
| गुणावली बोली - मुनिराज ! ए वात मोटी बे. या पक्षी नथी पण या घरनो धणी बे. मारी. सासु तेने कुकडो करी दीधो बे. जेवुं में पूर्वे आप्यं तेनुं हुं पामी ढुं. ॥ ११ ॥ तेथी हुं तेने पांजरामां राखुं बुं. एनाथ बीजो मारे शो अर्थ सरे बे. तमे तो पक्षीने जोइ हितनी वात कही, पण माराथी एनी उपेक्षा केम थाय? ॥ १२ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005375 |
| Book Title | Chand Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1905 |
| Total Pages | 396 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |