________________
चंदराजानो रास.
११३ चडावीने आव्यो. ॥१॥ तेणे कठण वचनो कही; जे पालव पकड्यो हतो, ते बलात्कारे मूकाव्यो. कर्म नी गति एवी ॥२॥
गोरी उरमीमें गश्करी सचीवनी लाज ॥ परणी घरणी परिहरी, चाल्यो चंद महाराज ॥३॥ सिंहल नृपने जर कडं, सिहां स
घला काज ॥ पण रुदती सुंदरीतणी, तुम हाथे बे लाज ॥४॥ अर्थ ॥ प्रेमला गौरी मंत्रीथी लजा पामी, लाजकाढी उरडीमा गइ. पळी चंदराजा परणेली गृहिणीने परिहरी चाल्यो गयो. ॥ ३ ॥ सिंहल राजानी पासे आवी कह्यु के, सघलां कार्य सिद्ध थयां, पण ए रुदन करती सुंदरीनी लाज तमारा हाथमां ॥४॥
शीखल सिंहलतणी, श्राजा धणी तेवार ॥ ग्रही करवाल उता वलो, श्राव्यो जिहां सहकार ॥ ५ ॥धरी धीर पेठगे धसी, कोट
रमांदे श्रबीह ॥ गिरि कंदरमांहे जिस्यो, जश् विराजे सिंह॥६॥ अर्थ ॥ आला नगरीनो पति चंदराजा सिंहल राजनी शीख लश् हाथमा खड्ग लइ ज्यां पेलु श्रआंबानुं वृद हतुं त्यां आव्यो. ॥ ५ ॥ धीरज धरीने ते वृदना कोटरमां पेगे. ते पर्वतनी गुहामां सिंहनीजेम शोलतो हतो. ॥६॥
अंबा कर कंबा ग्रही, श्रावी वधू समक्ष ॥ चढी तिहां वाही मी, चाख्यो गगने वृद ॥ ७॥ अर्धजाम रही जामिनी, ते अवसर
सहकार ॥ पूरवदिशि श्राजापुरी, तिहां मंडी श्रलगार ॥ ७ ॥ अर्थ ॥ पेली तेनी माता हाथमां कंबा लश् वहूनी समद आवी. अने ते उपर चडी गइ. पळी वृक्ष आकाशमां चाख्यो. ॥ ७ ॥ज्यारे रात्री अर्ध पहोर बाकी रही, ते वखते ते आम्र वृक्ष पूर्वदिशामां आवेली आनापुरीमां आव्यु.॥७॥
॥ ढाल विशमी॥ ॥ हो कोश् श्रान मिलावे साजना ॥ ए देशी ॥ हो वीरमती कहे रे वहू, निरखी ॥तें नगरी एहहो॥हो कनकध्वज कि हांदेखती, जो तुं रहेती गेहहो ॥ वी० ॥१॥हो दिनप्रते कौतुक एहवा,
देखाडीश हुँ तुज हो॥हो पुरीश होंश हुँ ताहरी, जोमनराखीश मुजहो॥वी॥२॥ अर्थ ॥ वीरमती कहे जे के, हे वधू, तें ए नगरी केवी जोइ ? जो तुं घेर रही होत तो कनकध्वज राजाने क्यांथी जोत ? ॥ १॥ हुँ तने दिन दिन प्रत्ये वा कौतुक देखाडीश. जो तुं तारु मन मारी तरफ राखीश, तो हुँ तारी बधी होंसो पुरी करीश. ॥२॥
हो मुज विण कोण अतिक्रमे, ए श्राकाशनो पंथ हो ॥ के निसुण्या सिका तमें, वलि चारण निर्मथहो॥वी ॥३॥ हो पंखीनी गति केटली, बार जो यण लगे सीमहो॥पण मुग्धे मुजमंत्रनी, गतितुं जाण अनीमहो ॥वी॥४॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org