________________
(३०) नारी तुज सारिखी, अवर न दीठी काय ॥ सुख नो गव संसारना हो, मुजणुंप्रीत बनाय ॥ ६ ॥ २० ॥ राणी धणीयाणी करूं, माझं घर तुज हाथ ।। जीवंतां विरलूं नही हो, मुज तुज अविचल साथ ॥ ७ ॥ ॥२०॥तेतो परदेशी हतो, जाति वंश नहीं शुइ ।। शुं रे . तेहने, तुंही कुलवंत मुह ॥ ७॥ र०॥ पानफूल विचे राखशु, उहविश नहीं किण वात ॥ चाकरनी परें चाकरी हो, करशुं तुज दिन रात ॥ए ॥२०॥ ले लाहो जोबन तणो, सफलो कर अवतार ॥ तन धन जोबन पाहुणो हो, जातां न लागे वार ॥१०॥२०॥ तुजशं लागी प्रीतडी, तुज विण रघु न जाय ॥ तुज मलवा मन नल्लसे हो, अवर न को सुहाय ॥११॥ २०॥ते माटे तुजने कहुं, समझ समझ गुणवंत ।। हर गेडी हितशुं मलो हो, तुं का मिनी हुं कंत ।। १ ।। र॥ तुजशं मुजशं प्रीतडी, सरजी सरजहार ।नावि न मटे केहश्री हो, जो करे लाख प्रकार ॥ १३ ॥ २०॥ तुं कोण हुं कोण किहांथकी, प्रावी मलियो संच । विधिनो लीखियों दूतो हो, तुज मुज प्रेम प्रपंच ॥ १५ ॥ २०॥ कोण करावे कोण करे, करता करेगुं होय ॥ ढाल ए
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
