________________
(३३) बी विद्याधरने सारो ॥रा०॥ए॥ नरी परषदामें मय
रेहा उठी, बोले बेकर जोडी ॥ आज्ञा द्यो स्वामी संयम ले, टालं नवनी कोडी ॥रा ॥ एए॥ दे व कहे थाने आज्ञा महारी, व्यो थें संयम नारो ॥ युगबाहूतो उरण दूठ, मयणरेहाने तास्यो ॥ रा० ॥ १० ॥ मुजने तो विद्याधर व्यायो, परवस वात प्रकाशी ॥ कठे विद्याधर कहे देवता, गयो विद्याधर नासी ॥रा ॥ १ ॥ मयणरेहायें संयम लीनो, झान नणे गुरुणी पासें ॥ विनय करीने आझा पा ले, समिति गुपति अहिरासे ॥रा ॥ २ ॥ देवतो मनमा हर्षज पाम्यो, पूजे प्रनुना पायो ॥ साध सा ध्वी सर्व वांदीने, आव्यो जिणदिशि जायो ॥ रा० ॥ ३ ॥ देवता आपणे गमे पोहोतो, मयणरेहा सं यम पाले ॥ बालक माताथें रणमा मूक्यो, आपण पुण रखवालो ॥रा ॥४॥ न कोश हिंसक जीवत्यां आयो, नही कोई पंखी आयो ॥ पुण्य एहना जोर करीने, राजा रणमा आयो ॥रा ॥ ५॥ मिथिला नगरी पद्मोत्तर राजा, चढियो सिकारे सो ॥ पाप करतां पज्यो पाधरो, पूरव सुकृत कोइ ॥रा०॥ ६॥ करी असवारी वनमां फिरतो, चढ्या पायक सब को
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
