________________
૩૨
સારા શેઠની કરવી અને ધર્મક્રિયાને ભૂલી જવી નહીં. વ્યાપાર હમેશાં પિતાની પુંજીનું બળ જોઈને કર, દેશકાળ તથા પોતાના ભાગ્યોદયને વિચાર કરો, વિચાર કર્યા વગર શક્તિ ઉપરાંત વ્યાપાર કરવાથી હાનિ અને હાંસી થાય છે.
દ્રવ્યશુદ્ધિ. શ્રાવકને માટે પંદર કર્માદાનને વ્યાપાર વયે કહ્યો છે, ધર્મ સચવાય નહીં એવા વ્યાપારથી ધનને લાભ થતો હોય તે પણ શુદ્ધ શ્રાવકે તે વ્યાપાર કરે જોઈએ નહીં. છેવટ નિર્વાહ કઈ રીતે થઈ ન શકે તે મહારંભને ત્યાગ કરી કર્માદાનને વ્યાપાર કરે, પણ સર્વે જીવ પર દયાભાવ રાખવે, નિર્દયપણે ચલાવવા દેવું નહીં. હમેશાં સ્વામિદ્રોહ, વિશ્વાસઘાત, વૃદ્ધદ્રોહ, બળદ્રોહ, થાપણ ઓળવવી, ખાટી સાક્ષી, કોઈની ઘાત ચિંતવવી, કોઈની આજીવિકાને ભંગ કર વિગેરે મહા પાપનાં કાર્યો સર્વથા ત્યાગ કરવાં.
આવક જાવકને નિયમ. શ્રાવકે પેદાશના પ્રમાણમાં ખર્ચ કરવો. પેદાશના ચાર ભાગ કરવાનું કહ્યું છે. એક ભાગને સંગ્રહ કરે, એક ભાગ ધર્મકાર્ય અને પિતાની જાતના સુખને માટે રાખે, એક ભાગ વ્યાપારમાં નાખે અને ચોથો ભાગ કુટુંબ દાસ દાસી તથા દુઃખી માણસની સંભાળ માટે રાખે.
ભાગ્યથી પ્રાપ્ત થયેલા દ્રવ્યને હમેશાં સદુપયોગ કરે અને દાન દેવામાં તથા ધર્મકાર્યમાં વાપરીને પુણ્યનું ઉપાર્જન કરવું, કારણ કે લક્ષ્મી ચપળ છે. અતિ તૃષ્ણા પણ કરવી નહીં તેમ લેભને તદ્દન તજી પણ દે નહીં. ગાગ્ય આલોક અને પરલોકને વિચાર કરી જે ધંધામાં પોતાનું ચિત્ત શાંતિ પામે તે ઘધો કરે.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org