________________
૨૮૫
પુછી માજી, શ્રેણિક લઈને વખારે ભરે, લાભ લોભે વલીદેને વરે. ૩૦ તિહારે માતા કહે ન લહે તું ટાણું, સુતજી શ્રેણિક નહી કરિયાણું, મગધ દેશને મોહો છે રાય, આણ એહની લેપી ન જાય. ૩૧ એહવું સુણીને કુમાર આલોચે, સાંસે પડે તે મનમાંહે શે, માહેરે માથે પણ જે છે મહારાજા, તજશું તે સહી ભેગએતાજા. ૩૨ એમ ચિંતિને મુજતે આ નૃપને નમીને મહેલ સધાયે; ભજન કરીને શ્રેણક ભૂપ, કેડે ઘરેણાને જોઈને રૂપ. ૩૩ માનગાલીને મંદિર ગયે, શેઠ સંયમને રાગી તે થયે નિત્યે એકેકી પરિહરી નારી, પ્રેમદા સાસુને જઈ પોકારી. ૩૪ માનિ મહિલાના સુણું વિલાપ, જેરે તેણે ત્યાં દીધે જબાપ; રાગે રમણને રેખન ખલીયે, જે જે અને હવે કઈ પરે મલીયે. ૩૫ નામે સુભદ્રા ધન્ના ઘરે જાણું, શાલિભદ્રની બહિના વખાણું વેણ સ્વામીની સમારે સાહી, તેણે અવસરે સાંભર્યો ભાઈ. ૩૬ આંખે આંસુડાં આવ્યાં તે સાંસ, પડ્યા બિછુટી પીને વસે, ધન્નો દેખીને પૂછે તે ધીર, નયણે વછૂટાં કહો કેમ નીર. ૩૭ દીસે આજતું ઘણું દીલગીર, શાલિભદ્ર સર તાહરે છે વીર, વનિતા આઠમા મુજને તું વહાલી, ફેર આંસુની ધારે કિમ ચાલી. ૩૮ વતી બોલી તે મેહેલી નીસા, તમે સાંભલો એક તમા, આ શ્રેણિક તિથી નિરધારી. બંધવ તજે છે એકેકી નારી. ૩૯ બત્રીશ દહાડે બત્રીશે તજશે, પછી સાધુના પંથને ભજશે, લચ કરશે તે સાંભરી વેણ, આંખે ભરાણી આંસુયે તેણ, ૪૦ ધન્નો બોલે તવ સાહસ ધીર, તાહરે શાલિભદ્ર એકજ વીર, તેણે ખરખરે એ નહી , પણ તુજ બાંધવ કાયર મહોટે. ૪૧ ભૈરવ જાતે ખસતી શી ભરવી, લેવી દીક્ષા તો ઢીલ ન કરવી; એમ સુણને અબલા તે જ પે, સ્વામી કાયર તે વા
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org