________________
૧૫૫
જગતમાં તારૂ` કાંઈ નથી.
નથી જગતમાં સાથ સબંધી, વિના જિનેશ્વર નાથ; શુ ફોકટ ફાંફાં મારે મુરખડા, ભરે આભથી માથ. કમળપત્ર પર જળબિંદુને, સુકાતાં શી વાર; શ્રાવણની જળ ભરી વાદળીએ, વિખરાતાં શી વાર. જીવતર સમજવું તેવું, આખર નહીં લેવું તેવું; જીવ જવુ` છે ખાલી હાથ, અંતમાં પાપ પુણ્ય સાંગાથ. સાખી—પથી જીવ પામી ગયા, નરભવ નગર અજાર; સોદાગર સમજી જઇ, કરા પુણ્ય વેપાર. જીવ જવુ છે ખાલી હાથ, અંતમાં પાપ પુણ્ય સંગાથ.
કાંઇ
સ્વપ્ના સમ સંસાર.
આ સ્વપ્ના સમ સંસાર, સમજી લીયાને શાણા; દુર્લભ માનવ અવતાર, અવની માંહિ એ શાણા. ખળપણુ રમતાં ગુમાવે, જુવાનીમાં લંપટપણું ભાવે, વૃદ્ધપણાએ જીવ લેાભે તણાયે, રટે નહીં કીરતાર રે "આની મરણુ શ્વાસ જળ ચાલુ થાયે, કૃત્ય કુંડ નજરે ઉભરાયે; પીડાય ભારે પસ્તાય પાપી ત્યારે, આંસુ વહે ચેાધારરે ાઆના
Jain Educationa International
કાંઇ
જીવને શિખામણ.
(ચેતાવું ચેતી લેજે રે—એ રાગ, )
જીવલડા ઝટપટ જાવું રે, ખટપટ લટપટમાં શુ ઝુઝયા; મેહ માયા માંહિ મલકાતાં, શિવપથ પુર ન સુઝયા ॥ જીવ૦ ॥
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
