________________
४G
शत्रुजय माहात्म्य. विद्याधर बन्ने हाथोथी ते स्त्रीने उपाडीने, पवनथी पण अधिक गतिथी चालवा लाग्यो. त्यारे कुमार पण ते स्त्रीने मुकाववा माटे निश्चययुक्त थयो थको, खड्ग सहित तेनी पाउल दोड्यो. एवी रीते पाउल दोडता एवा ते राजकुमार तरफ दृष्टि राखीने, विद्याधर पण वेगथी पवनने पण जीततो थको चालवा लाग्यो. एवी रीते दोडतां थकां स्त्रीमांज रहे. ली बे बुद्धि जेनी, एवा ते विद्याधरे थाकी जवाथी, नरक सरखा जयंकर कुवामां तुरत ऊंपापात कों; त्यारे दयालु, तथा महा पराक्रमी एवा ते राजकुमारे पण, तेने खेंची कहाडवानी श्वाथी तेमां कंपापात कयों. त्यारे ते विद्याधर पण, दीधेलो ने ताप जेये, एवा पापोयें करीने जाणे खेंचातो होय नहीं तेम अदृश्य थयो. पड़ी ते कुमार पण त्यां कुवानो केटलोक नाग उलंगी गयो; त्यां तेणे प्रकाश दीगे, तथा पनी त्यां तेणे वृदोनी पंक्ति जोइ. पली अहीं तहीं जमतां, तथा वनोने जोतां थकां. फरीने तेणे ते स्त्रीनां रडवानो शब्द सांजल्यो; त्यारे वृदोमां संता. श्ने, तथा धीरे धीरे चालीने अने मौन धरीने खड्ग लेश तेणीनी पासे ते गयो; त्यां तेणे लाल चंदनथी लीप्त करेलां अंगवाली, लाल वस्त्र तथा लाल माला पेहेरेली, एवी ते स्त्रीने अग्निकुंडनी समीपे जोश. पडी कुमार पण थाकारगोपन करीने,तथा वस्त्रथी खड्गने आछादित करीने, क्रीडापूर्वक फरीने ते तेनी पासे श्राव्यो; अने तेने कहेवा लाग्यो के, हे महासत्व ! था तुं शुं करे ? वली तुं गुरुनी आझाथी, के पोतानी बुद्धिथी,के कुलक्रमथी श्रा कार्य करे बे? त्यारे विद्याधर पण कहेवा लाग्यो के, हे पंथि! हुं मारी श्वा प्रमाणे करुं बुं, तुं तारे चाल्यो जा ? सर्व माणसो पोतपोतामां तत्पर होय , तेमां बीजानी शिखामणनी कं पण जरूर होती नथी. ते वखते ते कुमारिका राजकुमारने कहेवा लागी के, हे महा परोपकारी! मने मारवामां तत्पर एवा था पापीथी मारुं रक्षण कर ? एवी रीते तेणीनुं दीन अक्षरोवालुं वचन सांजलीने, ते दयालु राजकुमार उत्तम रचनावालुं वचन ते विद्याधरने कहेवा लाग्यो के, हे विद्याधर! था बीचारी उत्तम निराधार स्त्री , अने तुं तो दात्री वंशमां उत्पन्न थयेल , माटे आयु कुकर्म करतां तने मनमां पण शुं लड़ा थावती नथी? वली “स्त्रीनां वधथी विद्या सधाय " एवो नम तुं बिल
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org