________________
१६६
शत्रुजयमाहात्म्य. णीने बोध देवामाटे देशना देवा लाग्या के, सर्व प्राणीउमां समता, नक्ति पूर्वक संघपूजा, तथा शत्रुजयनी सेवा, अल्प पुण्यवालाउँने मलती नथी. सूक्ष्म, बादर श्रादिक सर्व प्राणीमा पोतानी पेठेज जोकुं ते, तथा रागद्वेषविनानुं जे चित्त, ते समता कहेवाय. साधु, साध्वी, श्रावक अने श्राविकारूप चतुर्विध संघ चार शाखावाला धर्मनी पेठे त्रणे जग तोथी पूजाय बे. वली हे देवो! जेने घेर पापोने हरनारो ते संघ श्रावे बे, ते पूजनीक थाय , तथा तेनुं घर पण तीर्थरूप थाय . हवे था शत्रुजय पर्वत पण शाश्वतो तथा नवरुपी समुषमा डुबता प्राणीउने छीप समान . वली जे प्राणी था पर्वतप्रते श्रावे बे, ते कुकर्मोने प्राप्त थता नथी, केम के, ते पापना जारने नीचे मूकीनेज चडे बे. वली जे माणसे जिननी अने जिने कहेला धर्मनी आराधना करी , तथा था पर्वतने सेव्यो , तेने पुर्गतिनी बीक तो क्याथीज होय ? वली श्रा पर्वत श्रने शीलनी सेवाथी उत्तम फल मले बे: वली शीलसेवाथी तो मो. दनो संदेह पण होय, पण था पर्वतनी सेवाथी तो ते मोक्ष प्रगट रीते मले बे. उत्तम बुद्धिवालो माणस था तीर्थमां जेटलां शुज कार्यों करे बे, ते सघलां आ नवमां तथा परनवमां पण तेना कर्मक्षय माटे थाय बे. श्रा तीर्थमां जे सिको थया , तथा हवे पड़ी हमेशां जे सिको थशे, तेने केवली जाणतां बतां पण एक जीजथी कहेवाने समर्थ नथी. श्रा तीर्थनां सर्व शिखरोमां जे महिमा रहेलो , तेने प्रन्नु पण क्रोडो वर्षसुधि पण कही शके तेम नथी. शीलरूपी बख्तरवाला था पर्वतपर रहेला प्राणी क्षणमात्रमांज पोताना रागादिक शत्रुठनो नाश करे . निधान, रत्न, तथा रसकुंपिकाथी आश्रित थएला था सुननशिखरपर रहेला पुण्यशाली प्राणीने बन्ने जवोमां सुख थाय . वली प्रथम प्रजुना श्राश्रयथी जेम शत्रुजयनुं मुख्य शिखर पूजाय , तेम अमारा श्राश्रयथी था सुना शिखर पण उंचे प्रकारे पूजाशे. एवी रीते प्रजुनी देशना सांजलीने हर्षित थएला देवो त्यां यहा महोत्सव करीने पोतपोताने स्थानके गया, ... हवे ते समये आकाशने श्याम करती, तथा वायुथी उन्नति पामतां वादलांवाली वर्षाऋतु श्रावी. ते वखते वादलांरूपी सुनटो आकाशरूपी रणांगणमां मधुर गर्जना करता थका वीजलीरूपी खड्गयी पोताना शत्रु
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org