________________
सप्तमःसर्गः
भए वनलज होय नहीं, तेम देखावा लाग्यो, पढी तेमांथी त्रणे जगतोने बालवामां समर्थ, एवो अग्नि निकल्यो, तथा ते उत्तम मुनि तरफथी श्रावेली तेजोलेश्यानी पेठे कोश्थी पण सहन थ शक्यो नहीं. ते जोश सुमति प्रधान राजाने कहेवा लाग्यो के, हे खामी ! श्रा उपजव कोश उष्ट देवनो करेलो बे; आप तेने शांत करवा माटे पूजादिक कार्यों करो? के जेथी ते संतोष पामी पोतानुं स्वरूप प्रगट करशे. एवीरीतनां मंत्रिनां वचनथी राजाए पोते पवित्र पूजादिक कार्य कर्यु, केम के संत पुरुषो प्रायें करीने परने तुष्टमान करनारा होय . पड़ी ते शांति उपायोथी पण ते देव जरा पण संतुष्ट थयो नहीं, केम के वडवानलने जलथी सीच्याथी ते उलटो विशेष रीते बलवा लागे . पठी राजाए स्मरण करवाथीज इंजे आपेलुं शत्रुने नाश करनारं धनुष्य श्राव्यु, तथा तेने पूजी तेणे ते हाथमां धारण कयु. ते धनुष्यनां तेजश्री राजा बखतर पेहेरेलानी पेठे शोनवा लाग्यो. पड़ी राजाए तेने जरा खेंचीने तेनो टंकार कयों के, तुरत ते वज्रपातनी बीकधीज जेम, तेम दूर थया. पळी राजाये वजयी तथा देवोथी पण न वारी शकाय, तेवा ते बाणने धनुष्य साथे जोड्यु. ते वखते नजदीक रहेला लोको शंका करवा लाग्या के, शुं श्रा सूर्यने जीर्ण पत्रनी पेठे नेदी नाखशे? के कपासीनी पेठे ताराउने उडाडी नाखशे? के श्राकडाना फुलनी पेठे चंद्रने फेंकी देशे ? के कीर्ति नहीं मावाथी ब्राह्मांडने तोडी नाखशे ? तेटलामां तेजस्वी आंखोवालो, जयंकर, विंध्याचलपर रहेला श्रमिनी पेठे मस्तकपर पीला केशोवालो, गुफा सरखां नस्कोरांवालो, वायुथी वृदोने नांगतो, दांतोनापीसवाथी उत्पन्न थती श्रग्निनी ज्वालाथी जयंकर देखातो, तालवृद सरखा उदंड बाहुवालो, शीला सरखा दृढ हृदयवालो, अंकुशसरखा नखोना समूहथी फाडेला बे, सिंहोने जेणे एवो, चपल कीजयी नजदीक रहेला हाथी श्रादिकोने गृहण करतो, तथा माझं रक्षण करो ? मारुं रक्षण करो? एवां वचनो बोलतो एक वेताल प्रगट थयो. तेनां ते वचनथी राजा धनुष्य खेंचीने कल्पांतकालना सूर्यनी पेठे स्थिर रह्यो; तथा तेणे तेने कडं के, अरे नीच ! तें था मार्ग शामाटे रुंध्यो ? तथा तारी पासे कोनुं बल ? अने तुं कोण ? ते सघj कहे ? त्यारे ते वेताल कहेवा लाग्यो के, हे दयालु दंडवीर्य
Jain Educationa Interational
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org