________________
सप्तमःसर्गः
२४३ हित तथा था उखदायी संसाररूपी कांतारमां जमता एवा तारा जीवने चार शरणार्ड था ? वली जेजे जवमां जे कोश् जीवने तें विराध्या होय, ते सघलाने तुं खमाव ? तथा ते पण ताराप्रते दमा करे. वली तुं शझुंजय गिरिने तथा श्री युगादीश प्रजुने स्मर ?” एम कहीने ते मुनीए तेने वारंवार नमस्कारो दीधा, ते नमस्कारथी पीडा रहित थश्ने, तथा पंच नमस्कारनुं स्मरण करतो थको ते हंस समाधिथी मृत्यु पामीने सुधर्मा देवलोकमां उत्तम देव थयो. हवे ते बे मुनिउँनां शुद्धोपदेशथी ते तापसोए पण त्यां मिथ्यात्वि क्रीया तजीने जिनव्रत अंगीकार कयु. तेजैनां जे केशो अगाज जटाबंधथी वृद्धि पामता दता, तेऊनो मूलमांथी लोच करीने ते पृथ्वीपर लोटवा लाग्या; पड़ी ते तेमनी पासे मिथ्यात्वने बालोचीने व्रतधारी थया थका नवसमुरुमां उर्लन एवा सम्यक्त्वने जजवा लाग्या. पेहेलेथीज जेम जिनप्रते नक्तिवाला हता, तेम व्रतमां पण नक्तिवाला थश्ने, ते बन्ने मुनिउँनी श्राझा वेश् शत्रुजयप्रतेजवा लाग्या.मार्गमां लोकोने बोध देता, पृथ्वीने पवित्र करता, तथा जीवयत्ना पूर्वक चालता थका तेउए सिझगिरिराजने जोया. श्री युगादीश प्रजुरूपी मुकुटें करीने मंडित थएला, नवा गुंथेला अंबोडावाला उत्तम वहुनां मस्तकसरखा, चोतरफथी दीपको सरखा रत्नोनां किरणोवाला एकसोने आठ सुवर्णनां शिखरोथी शोजता, तथा पुण्यना राशि सरखा अने मोदनी वेदिकासरखा ते विमलाचलने जोश्ने ते मुनि अत्यंत आनंद पाम्या. ते गिरिराजनां दर्शनथी हर्षित थएला, तथा कर्मरूप व्याधिनां नाशयी हलवा थएला ते मुनि मोद मेहेलना श्रांगणां सरखा ते पर्वतपर चडवा लाग्या. त्यां ते रायणने त्रण प्रदक्षिणा देश्ने हमेशां, मोगरा तथा कपूरसरखी उज्ज्वल कांतिवाला श्रीषनदेव प्रजुने नमता हता. वली ते जलसायमान नक्तिथी प्रेराया थका पोतानी शक्ति मुजब, श्री युगादीश प्रजुना अनंता गुणोने हर्षथी गाता हता. हवे मासक्षपणने अंते ते बन्ने ज्ञानी एवा विद्याधर मुनि, ते दश क्रोड साधुऊने कहेवा लाग्या के हे साधु ! तमोए था संसारमा अशुज ध्यानना योगथी नरक देनारुं अनंतुं कर्म पेहेलेथीज उपार्जन करेलुं बे, ते आ देवनां प्रनावथी नाश पामशे, माटे तमारे यहीं रहे, वली तमो अहीं अंते केव
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org