________________
२४२
शत्रुजय माहात्म्य. पुंडरिक गिरिपर जश्शु. पड़ी ते तापसोए पुण्याथी ते मुनिए तेर्जना उझार माटे शत्रुजयनी कथा कहेवा मांडी. केम के तेवा माणसो जगतनुं हित श्वनारा होय . अनंत पुण्यनां श्राधाररूप, तथा संसाररूपी समुअमां वाहाण समान, एवो शाश्वतो श्री शत्रुजय पर्वत सुराष्ट्र देशमा जयवंतो वर्ते . ते शत्रुजय पर अनंता अरिहंत, मुनिप्रमुख माणसो तीर्थनां योगथी मोदे गएला , तथा हवे पण जशे. ते अभूत शत्रुजय गिरि सिमलक्ष्मीनो क्रीडा करवानो पर्वत , तथा त्यां गएला प्राणी तुरत मोक्षसुख मेलवे बे. त्यां शाश्वता तथा मुक्तिना खामी श्री युगादीश प्रजु बिराजे , तेथी त्यां गएला माणसो मोक्षसुखनो खाद अनुनवे . ते पर्वतरूपी किल्लामा रहेला प्राणीने अनंत नवोथी पाबल लागेला कुकर्म रुपी शत्रु परानव करी शकता नथी. ते पर्वतपर सूर्योदयश्री जेम अंधकारो, तथा सङनना संगथी जेम उर्गुणो, तेम, इत्यादिक पापो पण क्षणवारमा नाश पामे बे. एवीरीतनी शत्रुजय गिरिनी कथा सांजलीने ते तापसो पण ते मुनिउनी पाउल त्यां जवा लाग्या, एवी रीते ते जी. वयत्नाथी चालता हता, त्यां तेजेए अगाडी किनारापर उगेला वृदोथी व्याप्त थएला एक उत्तम सरोवरने जोयु. ग्रीष्म ऋतुना नयंकर सूर्यनां किरणोथी क्लिष्ट थएला, अने तेथी विस्तार पामती वृक्षोनी डायामां बेठेलां वनवासी पशुउँथी ते सरोवर सेवाएवं हतुं. वली ते निर्मल सरोवर प्रगट थती कमलोनां मकरंदनी सुगंधिथी, सर्व दिशाउँमांथी अवेला नमराउँथी पण सेवाएबुं हतुं. हवे ते तापसो पण पोताना तापनी शांति माटे त्यां जश् आनंदथी तेउनी बगयामां विश्राम लेवा बेग. त्यां तेजए किंचित धूर्णायमान आंखोवाला, शिथिल शरीरवाला, श्वासोश्वासथी नीचुं थएल डे पेट जेनुं एवा, खुला मूखवाला, पीला पगोने हलावता, गंगानां नीर सरखी उज्वल कांतिवाला, हंसोश्री वीटाएला, तथा मृत्युनी अणीपर रहेला एक हंसने जोयो. ते वखते माणसोना श्राववाथी, शत्रुजयनां श्राश्रयथी जेम प्राणीनां पापकर्मो, तेम बीजा हंसो त्यांथी तेने बोडीने चाल्या गया. हवे ते वखते एक दयालु मुनिए पात्रमा पाणी लावीने रसायननी पेठे ते हंसना मुखमां मेट्यु. ते जलथी ते हंसने ते सुख थयुं, के जे सुखे तेने जाणे मोदसुखज देखाड्युं होय नही, तेम थयु. “शरण र.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org