________________
२३०
शत्रुंजय माहात्म्य.
लुं अल्प कार्य पण थतुं नयी, ते राज्यादिक शीरीते यापी शकशे? वली आपने माटे में पितानुं ( विद्याधरनुं ) ऐश्वर्य पण तजी दीधुं, तो हवे या तमारां राज्यनुं शुं प्रयोजन बे ? हवे बेवढे कहुं हुं के, दे रा जन्! जो तमारे पर्वनो जंग करवो न होय तो मारी समीप था श्री युगादीश प्रजुनो प्रासाद तोडी पाडो ? ते वाक्य सांजलतांज जाणे हृदयमां वज्र लाग्युं दोय नहीं, तेम राजा मूर्तित यइने चैतन्यरहित पृथ्वीपर पड्या. तेज वखते मंत्रीनी श्रज्ञाथी श्राकुल थएला परिवारे राजाने चंदन यादिकथी चैतन्यसहित कर्या. पढी तेमणे ते स्त्रीने कथं के, अरे नीच ! या तारा वचनो तारुं नीच कुलपएं प्रगट करे बे, तुं विद्याधरनी पुत्री नथी, पण कोइ चांडालनी पुत्री बे, खरेखर में रत्नना चमथी काचनो टुकडो ग्रहण करेलो बें. जे प्रभु त्रण लोकनां नाथ, तथा त्रण लोकधी पूजित बे; तेनां पर्व, तथा प्रासादने जांगनारो शुं कोइ पण यात बे ? माटे हे स्त्री ! तारा वचनथी बंधाएला एवा मने अनृणी करवाने धर्मनो लोपशिवाय बीजुं कंक मागी ले ? वली हे प्रिये ! राज्य, घोडा, हाथी, रत्नो विगेरे सघलुं जले चाल्युं जाय, तो पण हुं प्राण जातां पण पर्वजंग करीश नहीं. ते सांजली ते अप्सराए कह्युं के, जो एम बे तो, तमो तमारा पुत्रनुं माधुं बेदीने मने श्रापो ? त्यारे राजाए विश्चारिने कयुं के हे सुलोचने ! ते पुत्र माराथीज थएल बे, माटे मारुं माथुज तुं ग्रहण कर ? एम कहीने पोतानुं मस्तक बेदवामाटे तलवार लेइ जेवा ते प्रारंभ करे बे, तेटलामांज तेणीए ते तलवारनी धारा बांधी लीधी; त्यारे राजा विलखा थइने नवी नवी तलवारो लेवा मांडी; एवी रीते जरा पण पोतानां सत्वथी ते डरता नथी, तेटलामां ते पोतानां रुपो प्र गट करीने आदरथी जय जय शब्द करवा लागी ; हे वृषनस्वामिना कुलप्रते चंद्रसरखा, तथा पराक्रमीमां अग्रेसर, छाने चक्रीना पुत्र तमो जय पामो ? अहो ! तमारां सत्व, धैर्य, तथा मननां निश्चयने शाबाश बे ! केम के, तमोए आत्मघात अंगीकार करीने पण धैर्य तज्युं नहीं !! देव - सामां इंद्रे देवोनी समक्ष श्रापना सत्वमाहात्म्यनी प्रशंसा करी; पण अमोए तेपर श्रद्धा नहीं राखीने आपने, नदी जेम मेरुने, तेम दोजाववाने इब्युं; पण उबलता समुद्रने जो रोकी शकाय, पवनने जो बांधी शकाय
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org