________________
श्शन
शत्रुजयमाहात्म्य. तेनुं कारण नज जाणती होय नहीं, तेम अवसर जाणीने राजाने पुढवा लागी के, आशुं ? त्यारे राजाए कडं के, तातजीए अष्टमी श्रने चतुर्दशी बन्ने मोटां पर्वो कहेला . तेम बे श्रहार पर्वो, त्रण चतुर्मासी पर्वो, तथा एक वर्षनां पापोने नाश करनालं, प!षणा पर्व कहेडं डे; वली पंचमीने दिवसे ज्ञानरूपी प्रथम रत्ननुं आराधन कराय . ते सघलां पर्वो जिननी आज्ञाथी महा प्रजाववालां, तथा पुण्यनां कारणो . जो अष्टमी तथा पाखीनी विराधना न करवामां आवे, तो हमेश करातुं पुण्य मोक्षसुख आपे . वली हे प्रिये ! जीवो जे शुजाशुज कर्मो बांधे , अने तेथी पूर्वनवनुं जे आयुष्य बंधाय बे, ते प्रायें पर्वने दिवसे बंधाय बे. पवने दिवसे स्नान, स्त्रीसेवन, क्लेश, जुगार, हास्य, मात्सर्य, क्रोधादि कपायो, प्रियोने विषे ममता, क्रीडा तथा प्रमाद सेववो नहीं; ते दिवसे तो परमेष्टीनुं स्मरण करी त्रिविधं त्रिविधं शुज ध्यानमा रहे. पर्वने दिवसे सामायिक, पौषध, तथा बळ, अधम प्रमुख तप अने जिननी पूजा करीने, प्राणी उत्तम संयमी थाय . वली ते दिवसे गुरुनां चरण समी परमेष्टीनी स्तुतिनुं स्मरण करतो थको, प्राणी निबिड थावे कर्मोनो नाश करीने पुण्य उपार्जन करे . वली हे स्त्री ! मारी थाहाथी तेरस तथा सातेमने दिवसे लोकोने चेताववामाटे श्रावी रीतनी पटहोद्घोषणा थाय . वली ते चतुर्दशी, तथा अष्टमी पर्व त्रणे लोकमां उर्लन , माटे तेनुं श्राराधन जे जिननक्तिथी करे , ते मोदें जाय . ते सांजली प्रपंचमां चतुर एवी उर्वशी कपटथी कहेवा लागी के, हे नाथ ! तपनां क्लेशादिकथी, तमो था मनुष्यपणाने, रुपने, तथा अखंड राज्यने शा माटे विडं. बना पमाडो बो ? माटे जेम पाउलथी पश्चाताप न थाय तेम, इडित सुख जोगवो ? फरी फरीने श्रा मनुष्य जव, राज्य, तथा श्रावा नोगो क्या म. लवाना ने ? ते सांजली कानमां उकालेबुं सीसुं जेम पडे, तेम अंतःकरणमां दागीने राजाए कह्यु के, अरे ! अधम ! तथा धर्म निंदाथी मलीन स्त्री! श्रा तारी वाणी विद्याधरनां कुलने बिलकुल उचित नथी. वली जेथी आ जिनपूजा तथा तप आदिक अंगीकार करातुं नथी, एवा था तारा रूप, कुल, तथा डाहापणने पण धिक्कार !! वली आ मनुष्यपणुं, रूप, श्रारोग्यता तथा राज्य विगेरे तपथीज मले , माटे कुलीन अने कृतज्ञ माण
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org