________________
षष्टःसर्गः
शश हता. वली तेउनी श्रासपास कल्पवृदो, तलावो, वावो, मगे विगेरे हता. वली चैत्योनी बहार प्रजुनो एक महोटो स्थुन तेमणे कराव्यो, तथा बीजा जाऊनो पण मणिऊनो स्थुज बनाव्यो. त्यां पुर्नेद्य राक्षस सरखा लोखंडना पुरुषो शोजता हता, तथा जरतनी श्राशाथी तेनां श्रधिष्टायक देवो पण थया. एवी रीते चक्रीए “सिंह निषिक” नामर्नु मंदिर विधिपूर्वक बनावीने, मुनि मारफते तेनी प्रतिष्ठा पण करावी. पड़ी पवित्र थश, श्वेत वस्त्रो पहेरी चक्रीए नैषेधिकी करीने, त्यां जश त्रण प्रदक्षिणा दीधी. पडी पवित्र जलोथी चक्रीए प्रतिमाउने स्नान करावी, कोमल वस्त्रधी प्रमार्जन कर्यु, पड़ी यशथी जेम पृथ्वीने तेम चक्रीए चांदनीनां समूहसरखा चंदनथी तेपर लेपन कयु; तथा पळी तेमणे सुगंधि पुष्पोथी लेपन करीने, जाणे कस्तूरीनी वबरी करता होय नहीं, तेम तेमणे धूप को. पनी जरा पाग हठीने तेणे मणिपीठपर शुभ तंफुलोथी अष्ट मंगलो आलेख्यां, तथा फलो मूक्यां. पली सर्व बाजुथी जाणे संघनां (अज्ञानरुपी) अंधकारने हरता होय नहीं, तेम तेमणे मंगलदीपकसहित श्रारति करी. पनी हर्षाश्रुसहित उलसायमान जावधी स्तुति करवा लाग्या के, हे त्रण जगतना थाधारनूत स्वामी! श्राप था त्रणे जगतने तजीने जो के गया गे,तो पण ते त्रणे जगत थापनेज चित्तमां ध्यावे .वली आपनां ध्यानरुपी रज्जुनां श्रालंबनथी मारा सरखा दूर रहेनारा पण श्रापनी पासेज , माटे श्राप प्रथमश्री केम चाख्या गया? वली हे प्रज्जु ! आप जेम अमो निराधारोने तजीने गया डो, तेम हवे अमारां चित्तमांथी जशो नहीं. एवी रीते प्रजुनी स्तुति करीने, तथा बीजाउँने पण नक्तिश्री नमीने, चक्रीए विचार्यु के, श्रा पडता कालनां अटप सत्ववाला लोकोथी या प्रासादनी श्रासातना न थाय तो सारु, एम विचारि तेमणे पर्वतनी मेखला तोडीने दंड रत्नथी योजनयोजनने अंतरे श्राउ पावडी करी, अने तेथी ते पर्वत " अष्टापद" नां नामथी प्रसिक थयो. पडी चक्री मनने ते पर्वतपर बोडीने फुःख पामता थका नीचे उतर्या. पनी पृथ्वीनां लोकोने दिलगिर करता थका चक्री विनीता नगरीमां श्राव्या. त्यां तेमने, गीत, नाटक, कवितारस, मनोहर स्त्री, वावो, नंदनवन, चंदन, मनोहर हार, नोजन, जल, आसन, शयन तथा
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org