________________
२०३
शत्रुजय माहात्म्य. तेथी ते बाहुबली नामना शिखरपर पण जरते प्रासाद कराव्यो. पड़ी चक्रीए इंजने प्रीतिथी पूबयुंके, हे इं! श्रा सघलो पर्वत तीर्थमय में, माटे था मुनिउँनो अग्निसंस्कार क्या करवो.? त्यारे तेणे पण पोतानां ज्ञानथी जाणीने, जाणे सर्व लोकोनी प्रवृत्ति कराववा माटेज होय नहीं, तेम कह्यु के, हे चक्री! मरूदेवाथी मांडीने पुमरिकजी सुधि सिक थएखाउनां शरीरो में क्षीरसमुपमां पधराव्यां ; केमके ते अमारो श्राचार . हवे था तीर्थमां शत्रुजयनुं शिखर मुख्य , केमके, ते सर्व तीर्थमय तथा युगादीश प्रजुनां चरणोथी सेवित थएटुंबे, तेम सर्व दे. वोनां समूहोथी ते शोनितुं थएबुं जे. माटे ते शिखरपर दादादिक दु. कार्य करवू लायक नथी, केमके, तेथी तीर्थनो लोप तथा जिनाज्ञानुं खंडन थाय, माटे श्रा मुख्य तीर्थनी सर्व बाजुनी बेयोजन नूमि बोडीने, स्वर्ग नामनां शिखरपर अग्निसंस्कार करवो. तथा त्यां ते सर्वनी पत्थरमय मूर्ति कराववी, केमके तेम करवाथी हवे पड़ी बीजा पण तेम करशे. एवी रीतनुं इंजनुं युक्तिवालुं वचन सांजलीने चक्रीए तेवी रीतनो तेमनो पुण्यनां समूह सरखो अग्निसंस्कार कयों; तथा तेज शिखरपर तेमणे पूर्व दिशारूपी स्त्रीनां मुखपर रत्ननां तिलक सरखं प्रजुन मंदिर बनाव्यु. वली त्यां वार्धकी मारफते सोमयशाए पण पोतानां पितार्नु, तथा बंधुऊनां हर्षथी प्रासादो कराव्या. पळी चक्रीए तालध्वजनां ( तलाजानां) शिखरपर, हाथमा खड्ग, ढाल, शूल, तथा सर्पवाला तालध्वज देवनी स्थापना करी. पडी कदंब गिरिपर जईने चक्रीए श्रीनाज गणधरजीने पूब्युं के, हे जगवन् ! आ शिखरनो शुं प्रजाव . ? त्यारे गणधर महाराज पण कहेवा लाग्या के, हे चक्री! तेनी कथा तमो सांजलो ? गइ उत्सर्पिणीमा चोवीसमा संप्रति नामना तीर्थकरना कदंब नामनां गणधर क्रोड मुनि सहित अहीं मोदे गएला बे, माटे ते “ कदंबगिरि" कहेवाय . यहीं महा प्रजाविक औषधिउँ, रसकुंपिका, रत्ननी खाणो, तथा कल्पवृदो . दीवालीने दिवसे, शुजवारे, उत्तरायन संक्रांत होते बते, अहीं मंडल करवाथी देवो प्रत्यक्ष थाय डे. वली एवी को पण औषधिउँ, के रसकुंपिकाउँ, के सिकि आ पृथ्वीमां नथी, के जे था पर्वतपर न होय. जे सौराष्ट्र देशमा सिझनां स्थानक
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org