________________
पंचमःसर्गः
२५ जे मांस, पोतानां शब्दयीज कहे जे के, “ जेने तुरत नरकमां जq होय, ते मने लक्षण करे" माटे ते मांस भक्षणनो त्याग करवो.जुगारथी धन, यश, धर्म, बंधुवर्ग तथा कुलनो क्षय थाय , तथा तेथी फुःखनां समूहो देनारी नरक अने तिर्यंचनी गति मले . जे उर्बुकि जीजनां खादयी मांस खाय , तेउने शीयाल, अने पिशाच सरखा नरकगामी जाणवा. जे मदिरापान अनर्थोनुं मूल, बुद्धि, कांति श्रने यशनो नाश करनालं, तथा पोतानी माता अने पोतानी स्त्री वच्चेना अंतरने पण नहीं जणावनारुं बे, ते मदिरापान कोण अंगीकार करे ? वली बन्ने लोकनो विघात करनारुं परस्त्रीगमन तजवू; तेम पापरूप वेश्या प्रते जरा पण प्रीति करवी नहीं. जे चोरी लोकमां पण प्रत्यक्ष रीते वध, बंधनादिक उःखो करनारी बे, तेम परलोकमां पण उखदायी , एम धारी उत्तम बुद्धिवाने तेनो त्याग करवो. चोरीथी था लोकमां पण कर्ण, नाक, आंख, हाथ, पग विगेरेने पीडा थाय , तथा परलोकमां चांडालकुलमां उप्तत्ति थाय . धर्म रूपी वृदनां मूलमां अग्नि सरखा, कीर्तिरूपी महेलपर मशीना लेप सरखा, एवा शिकारने सर्वज्ञ प्रजुए धिक्कारेल , माटे तेनी वार्ता पण सांजलवी नहीं. जे शिकारना व्यसनी मा.
सो प्राणीउने मारे , ते पुःख, दरिता, तथा इष्ट पीडानां जोगवनारा थाय . एवी रीतना साते व्यसनो सेवनारा ते चारे पुत्रो कुष्टी थया. कदरूपा, क्रूर, वेषी, तथा कुसंगमां पडेला ते पुत्रो, कुनहो जेम चंजने, तेम राजाने वींटीने रहेता हता. एवी रीते ते पुत्रो सहित ते राजा एक देशमांथी वीजा देशमां, तथा एक वनमांथी बीजा वनमां जमवा लाग्यो, पण कोश् जगोए सुख पाम्यो नहीं. हमेशां अत्यंत लोजन करतां बतां पण रोगथी ग्रस्त थएला ते पुत्रो राजाना मनमां एवी चिंता उप्तन्न करवा लाग्या के, दारिखपणामां पण वैरी विगेरेश्री डरीने जे जीविताशा प्राणी करे बे, ते केवल क्लेशमाटेज थाय डे; माटे हवे तो बाजे गमे तेम करीने पण था स्त्री तथा पुत्रोने बेतरीने, तुरत ढुं आपघात करीश. एम विचारिने ते कोश्क मोटा पर्वतपर चड्यो; त्यां तेणे एक उंचुं जिनमंदिर जोयु. प्राण प्रयाणना प्रस्थान समये जाणे ते जातुं बेवानी श्छा करतो होय नहीं, तेम ते, कुटुंब सहित ते जिनमं..
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org