________________
२००
शQजय माहात्म्य. धिने शिखरोथी शाखावालो, धजाउंथी पांदडावालो, कलशोथी फलोवालो तथा मोक्षरूपी श्रद्भुत रसने उत्पन्न करनारो हतो. वली त्यां वावो, कुवा, तलावो, दी(कार्ड, पटवलो, तथा बगीचा उंचे प्रकारे शोजता हताः एवी रीते सौराष्ट्र देशनी सीमामां आनंद आपनारुं ते श्रानंदपुर नामर्नु नगर वसावीने, ते शक्तिसिंहने चक्रीए सोंप्यु. पड़ी तीर्थयात्रामा उ. त्सुक थयेला चक्री श्रीनान गणधरपासे श्राव्या, त्यारे ते पण गणो सहित साथे चालवा लाग्या. पडी पुण्यनी सेना सरखो संघ पण उंचं मुख राखी पर्वतने जोतो थको हर्षथीलरतजीनी पनवाडे चालवालाग्यो. ते व. खते पोतानां कसुंबी वस्त्रोथी जाणे प्राणीउँने राग देखाडती होय नहीं, तेम स्त्री धवलमंगलो गावा लागी. वली ते वखते चारे कोरे आकाशामां गंजा, निशान, कंसाल, ताल, वीणा, तथा मृदंगोनां थवाजो संनसावा लाग्या. ते वखते उंचां मुख करी पर्वतपर चडता संघनां लोको जाणे प्रगट रीते मुक्तिनां घरनी मनोहरताने जोता होय नहीं, तेम शोजता हता. चक्री उत्तर दिशाएथी चडता हता, अने बीजा कौतुकथी सर्व मागेंथी ते पर चडता हता. सुधर्म गणधरनां महा तपस्वी चित्रण नामनां शिष्य लोकोथी वींटाया थका पश्चिम मार्गेथी ते विमलाचलपर चडवा लाग्या. एवी रीते दश योजन चड्या बाद तृषातुर थएला श्रावको ते मुनिने कहेवा लाग्या के, अमोने प्राण जाय तेवी तृषा पीडा करे ; श्रने तेथी प्रजुनां चरणकमलोने जोया विनांज अमारां प्राणो पाणीविनां फोकट जता रहेशे. एवी रीते तेउने पीडित जोश्ने मुनिए तेमने पाणी देखाड्युं. त्यारे तेजेए कह्यु के, हे मुनिराज! आटला पाणीथी श्रमारी तृषा जाय तेम नथी, माटे तपलब्धिथी एवं करो के, जेथी अमो सघला सुखी थश्य. पली संघना लोकनुं सानिध्य श्छता ते मुनिए, तपलब्धिथी ते पाणीयें करीने मोटुं तलाव बनाव्यु. मंद मंद पवननी लेहेरो. थी हालतां मोजांजए करीने मनोहर ले पाणी जेमां एवा ते तलावधी लोकोनुं मन विश्राम पाम्युं. ते पाणी पी पीने लोकोनां मनो अमृत रसनां पानथी पण अधिक आनंद पाम्यां. एवी रीते संघनां लोकनां उपरोधथी चिसण मुनिए तपनां प्रजावधी ते तलाव बनाव्यु; तेथी ते “चिक्षण" नामर्नु तलाव कहेवावा लाग्यु. आ तीर्थमां प्रौढ तपनां प्रजावथी'
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org