________________
चतुर्थःसर्गः सुखे समाधे पोताना खामिना देशमां श्राव्यो. त्यारे तेणे पोतानां लोकोनी एवी वाणी सांगली के अरे नाच! जेटलामां बाहुबलि पासेथी दूत पाडो श्राव्यो नथी, तेटलामां स्त्री, डोकरां विगेरे सर्व सामान तुरत किसाउँमा दाखल करो? वली नहीं पाकेला धान्यो पण तुरत लणी स्यो? तथा नूमिमां डाटी मेलो ? के जेथी सर्वनो नाश न थाय. वली केटलाको कहेवा लाग्या के, अरे! बोकरां बैयां तो एक बाजु रह्यां, पण पोता. तुं शरीर सांचवqए उर्खन बे; वली ज्यारे बाहुबलि गुस्से थयो, त्यारे तो श्रापणुं किसानुं बल पण फोकटज . एवी रीतनी लोकोनी वाणी सांजलीने दूत विचारवा लाग्यो के, आ लोको तो माराधी पण वधारे वेगवाला लागे ! के जेठ श्रावी रीतनो पोतानो जय प्रगट करे . एम विचारतो, तथा बाहुबलिनां वचनने याद करतो थको ते दूत तुरत अयोध्यामां आवी नरत महाराजने नमस्कार करतो हवो. पडी ते नक्तिथी हाथ जोडीने नैगमेषी देवनी पेठे जरत महाराजनी सामे बेठो. त्यारे चक्री जरा हसीने तेने स्नेहथी पूबवा लाग्या के,हे दूत ! तुं तुरत श्राव्यो, तेथी मारा नाश्ने कुशलतो बेनी? अथवा में तेनी बालक्रीडा वखते घणीवार परीक्षा करी, के ते गंधहस्तीनी पेठे अन्यनी आज्ञा सहन करे तेम नथी. ते सांजली सुवेग पण नमस्कार करीने जरतेश्वरने कदेवा लाग्यो के, हे स्वामि ! ते बाहुबलिने अकुशल करवाने आ पृथ्वीपर कोण समर्थ ? वली में तेमने प्रथम सामवाक्योथी घणा समजाव्या; अने पडी विविध उपायोथी समजाव्या, पण ते तो कंइंगणकारता नथी. वली सुषेण, सैन्य अने चक्रादिकनां वर्णन वखते अवज्ञा करीने, तेणे उ खंड विजयनी तो वात पण सांजली नहीं; पण उलटुं पोतानां खनाउँतरफ दृष्टि करीने तेणे मने कह्यु के, हे दूत! तुं तुरत तारा स्वामी पासे जा? अने तेनां राज्य अने जीवितमाटे तुरत तेने मारीपासें मोकल? वली ते देशनां सघला लोको तेनाज रागी बे, अने पोतानां जीवितदानथी पण तेनीज लक्ष्मीने श्वे. वली तमो वैरी थवाथी ते रणसंग्राम माटे तातामाता थ रह्या बे, केम के, तेउमां पोतानां स्वामिनी शक्तिनां गुणो थावेला . एवी रीते दूत कही रह्या बाद चक्री क्रीडापूर्वक कहेवा लाग्या के, ते मारो नाहानो नाश् शत्रुरूपी काष्टप्रते अग्निसरखोज . वली हुँ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org