________________
२३०
शत्रुजय मादात्म्य. एवी रीतनी नगरीनां लोकोनां मुखमांथी निकलती कथाने सांजलतो थको ते सुवेग रथने वेगथी हांकीने तुरत नगरी बहार निकल्यो. प. बी सुनटोनां जुजास्फोटोथी, तथा तेजेनां विविध प्रकारनां हथीयारोनां नर्तनोथी, अने शुरवीरोनां सिंहनादोथी नडकता रथना घोडा जेनां, एवो थयो थको ते दूत चालवा लाग्यो. पनी सिंहनां टोलांनी व्यथाथी मुक्त थएलायने दिङ्मूढ थश्गजराएला दरिणनी पेठे, नगरमांथी निकव्याबाद ते थोडी थोडी जीवितव्यनी श्राशा राखवा लाग्यो. पड़ी मार्गमां नगर नगरप्रते वैरनी वातोमां बादरवाला, तथा खुल्लां हथीयारोवाला, अने पोतानां जुजामदथी अहंकारयुक्त थएला सुनटोने, तथा बालकोने पण रणसंग्रामनी उत्कंगवाला, अने हाथमां शस्त्रवाला जोश्ने ते दूत मनमां विचारवा लाग्यो के श्रहींनां या स्त्री बालको विगेरेपण युद्धनी - बावाला , तो शुं था पृथ्वीनोज तेवो गुण जे ? के बाहुबलिनो प्रनाव
!!! वली जेवा राजा तेवी प्रजा पण होय अने तेथीज था लोको पण पोतानां स्वामिनां बलनां माहात्म्यथी शूरा थएला . वली तेजेनां मुखथी ते दूते जरतनी साथे बाहुबलिनां युद्धनी वात तो उपहास तरीके जाणी; ते वात युक्तज बे, केम के पोतानां स्वामिनां बलथी माणसो परनी अवज्ञा करेज . वली त्यां ते पोतानां खामिनां तेजनेज जेम तेम हथीयारोने सजवा लाग्या, तेम केटलाको घोडाउने खेलाववा लाग्या, तथा रथोने समारवा लाग्या; तेम केटलाको जंगम मेहेलो सरखा तंबुर्ड सज करवा लाग्या, अने केटलाको कवचो तथा नाथांउने दृढ करवा लाग्या. पली ते दूत ज्यारे मार्गमां चालतो हतो, त्यारेत्यांना लोको जाणे बापमार्यानुं वैर होय नहीं, तेम तेना तरफ करडी नजरे जोता हता; वली ते दूते त्यां सर्व जगोये पर्वतमा रहेता राजाउने पण बाहुबलिप्रते बहु नक्तिवाला, रणसंग्राममाटे सऊथयेला, तथा खुट्खा हश्रीयारोवाला जोया. एवी रीतनुं जोश्ने सुवेग दूत लोकापवादथी डरीने पोतानाशात्माने निंदवा लाग्यो के, श्राबन्ने जानां वैररूप हुँ थयो; वली ते विचारवा लाग्यो के, चक्रीने हजु शुं खोट रही गइ हती के, था बाहुबलिनी पासेथी सेवानी श्वा करी !! फोकट था केसरी सिंहने जगाडवा जेवू कयुं !! एवी रीते वारंवार विचारतो थको ते दूत केटलेक दिवसे रथना वेगयी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org