________________
२०न
शत्रुजय माहात्म्य. चक्री कुहिमाजिनां दक्षिण प्रदेश प्रते श्राव्या. त्पां सैन्यनो पडाव नाखीने, अहम तप करीने, रथमां चडी चक्री तुरत कुहिमाजिपर गया, त्यां रथनां शीर्षपर त्रणवार ताडन करीने, पोतानां नामर्नु बाण तेनां अधिष्टायक देवप्रते तेणे मेट्युं. त्यारे ते बाण बहोतेर जोजन वेगथी श्राकाशमार्गे जश्ने पड्यु, अने तेथी हिमवत् कुमारने गुस्सो चड्यो, पण तेपरनां अदरो वांचवाथी तेनो गुस्सो उतरी गयो, तथा हाथमां नेट लेने ते चक्री पासे श्रावी नमस्कार करवा लाग्यो. एवीरीते चक्रीनु थाराधन करीने, तेमनी रजा देश ते पोताने स्थानके गयो, अने चक्री पण पोतानी सेनाप्रते आव्या. पली झषनकूट पर्वत प्रते जश्ने तेणे त्रणवार रथपर ताडना करी, तथा काकीणी रत्नथी त्यां लख्यु के, “श्रा अवसर्पिणीमां त्रीजा थाराने डेडे, श्री युगादीश प्रजुनो पुत्र, तथा लदमीथी इंऽ सरखो, हुं नरत नामे चक्रवर्ती थयो ढुं.” पली त्यांथी ते चक्री लश्कर सहित तेज मार्गे जता थका जरतार्थ प्रते रहे. ला वैताढ्य पर्वत पासे गया. हवे पेहेलां ज्यारे श्रादिदेव प्रनु राज्य करता हता, त्यारे कब महाकवनां नमि अने विनमि नामनां पुत्रोने प्रजुए कंज्ञक कार्य माटे क्यांक मोकल्या हता; अने ज्यारे ते ते कार्य करीने पाला श्राव्या, त्यारे तो तेमणे प्रजुने संयमसहित जोया. एवी रीते निर्मम प्रजुने नहीं जाणीने “ हे तात ! हे तात !” एम कहेता थका पुत्रनी पेठे ते प्रनु पासे राज्य याचवा लाग्या. पठी ते “जरतने तो सेवशुं नहीं,” एम प्रतिज्ञा करीने, तलवार लेश प्रजुनी सेवा करवा लाग्या. एक दहाडो पातालेंज प्रजुने वांदवा आव्यो, त्यारे तेणे तेमने प्रजुनी अत्यंत भक्ति करता जोया; अने तेथी तेणे तेमने हर्षथी सोल हजार विद्यार्ड, तथा वैताढ्यनी दक्षिण अने उत्तर श्रेणिर्नु राज्य प्राप्युं. त्यां ते नमि अने विनमि सूर्य चंनी पेठे आनंद पूर्वक राज्य करता हता. हवे नरत चक्री पण रथपर बेसी त्यां आव्या, अने पातानां नामर्नु बाण तेणे तेउप्रते फेंक्यु. ते बाणने जोश ते बन्ने परस्पर विचारवा लाग्या के, जंबूहीपनां जरत देत्रमा श्रा जरत प्रथम चक्री थया बे. अने ते पोतानां जुजाबलथी गर्वित थश्ने श्रापणीपासेथी पण दंडनी याचना करे डे; पण तेनी पासे कं विद्यामंत्र नथी; एम
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org