________________
तृतीयःसर्गः
नए थकां मरुदेवा माता तन्मयपणाने पाम्यां. पढी संसार संबंधि व्यापारने जुली जश्ने, प्रजुने चिंतवतां थकां ते दणवारमां जिनमय थयां; वली ते वखते हृदयमां, दृष्टिमां, आगल, पडखे, पाडल, वचनमां अने सर्व जगाए मोद सुखना कारणरूप जिननेज ते जोवा लाग्यां पली कर्मोनो क्षय करनारी क्षपकश्रेणिपर चडीने, नानाश्रुतविचार, एकश्रुत विचार, सूक्ष्मक्रिया, समुछिन्न क्रिया तथा अनुक्रमे ते शुक्ल ध्यानने पाम्यां. पली अंतकृत केवलीपणाथी कर्मनो क्षय करी केवलोत्पत्ति समयेज मरुदेवा माता मोदे गयां. एवी रीते पुण्य कर्याविना पण, जे माणस स्नेहथी अं. तकाले अरिहंत प्रजुनु स्मरण करे डे, ते माणस श्रा मरुदेवा मातानी पेठे शिवगामी थाय . हवे ते वखते इंजोये समवसरणमांथी आवीने मरुदेवा मातानां शरीरनो संस्कार करीने, तेने क्षीरसमुअमां पधराव्यु;तथा ते जंचे खरे कहेवा लाग्या के, या अवसर्पिणी कालमां था मरुदेवा माता प्रथम केवली थश्ने मोदे गयां (सिक थयां.) एवी रीतनी उद्घोषणा करीने, देवो, बांसुनां जलथी जीजाएला जरतने अगाडी करीने प्रजुपासे लेश जवा लाग्या. त्यां जरत राजाए प्रनुनी लक्ष्मी जोश्ने, तथा देवोनां कदेवाथी शोकनो त्याग कर्यो, अने प्रजुने नमवाने उत्सुक थयो. त्यां उत्र, चामर श्रादिक राजानां उपकरणो तजीने, नरत राजा उतरासंग वारीने प्रजुनी पासे जवा लाग्या. वली त्यां वावमां नाहीने, अने धोएलां वस्त्रो पेहेरीने, जरत महाराज पूर्वधारथी समवसरणमां दाखल थया. पडी तेणे विधिपूर्वक प्रजुने प्रदक्षिणा देश्ने, तथा पृथ्वीपर मस्तक नमावीने नमस्कार कर्यो; पड़ी नक्तिथी उलसायमान थती रोमराजीथी कंचुकित थएला, तथा प्रफुड़ित लोचनवाला, नरत राजा, हृदयमां नहीं माता हर्षने वाणीनां मिशथी बहार कहाडवा लाग्या के, हे स्वामी ! त्रणे लोकमां तिलक समान, जिनेश्वर, अनंत, अव्यक्त, चिडूप, तथा योगीश्वर एवा तमो प्रते नमस्कार था ? वली हे नाथ ! एकांत हितकारी एवा तमोए आ संसारमा अवतार लेश्ने, बहुरूपवालो जगतनी व्यवस्थानो मार्ग देखाड्यो. वली हे जगत्प्रजु ! अमोनेज आ नवरूपी समुअमांथी उझारवानी श्वाथी, तथा मोदमार्ग देखाडवा माटे तमोए संयम लीधुं ३. वली हे प्रनु ! तमोज था जगतनां ईश्वर, दयालु, अने प्राणीउने
१२
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org