________________
(૧૦૧) તેજ ધનધાન્યાદિ સંપદારૂપ અર્થ અતિશયે કરીને ઉત્તમપ્રધાન કહીએ તેમજ તેજ સામર્થ્ય, પ્રભુતા અથવા શરીરબળ કહીએ અને તે જ વિજ્ઞાન-રાજકુળાદિમાં જઈને વાત કહેવાની નિપુણતા કહીએ કે જેનો ઉપયોગ પિતાના સાધમબંધુઓ માટે થાય. સુશ્રાવકે તે નિમિત્તેજ વ્યય કરીને પિતાને પ્રાપ્ત થયેલા અર્થ, સામર્થ્ય ને નિપુણતાને સાર્થક કરે છે. ૨૦૫.
અન્ય અન્ય સુરાષ્ટ્ર, મારવાડ, માળવાદિ દેશમાંથી તીર્થચાત્રાદિ અર્થે આવેલા, તેમજ અન્ય અન્ય પિરવાડ, પલ્લીવાળ વિગેરે જાતિવાળા, તેમજ બ્રાહ્મણ ક્ષત્રિયાદિ કુળવાળા અને સમ્યકત્વ, આણુવ્રતના ધારક તેમજ ક્ષમાદિ ગુણવાળા તે તે ગુણોને વિષે દઢપણે સ્થિત થયેલા, વળી શ્રી તીર્થકર મહારાજાના વચનમાં સ્થિત થયેલા એટલે કે અસદાગ્રહને ત્યાગ કરીને ભગવંતની આજ્ઞાના પાળનારા એવા શ્રાવકેને વા, અન્ન, પાન, ખાદિમ, સ્વાદિમ, આસન, પુષ્પ, પત્ર, ફળ, તંબળાદિવડે પૂર્ણ રીતે સત્કાર કરે. સુશ્રાવકનું આ ખાસ કર્તવ્ય છે. પૂર્વે શ્રી ભરતચકી વિગેરેએ તે કરેલ પણ છે. ૨૦૬–૭.
અહીં અન્નપાન આપવાવડે દુભિક્ષાદિમાંથી ઉદ્ધાર કરવાનું તેમજ અન્ય દુઃખમાંથી–રાજગૃહાદિકમાંથી લઈ આવવા રૂપ આપત્તિમાંથી પણ ઉદ્ધાર કરવાનું સમજવું. ૨૦૭. તે ઉપર દૃષ્ટાંત કહે છે –
રામચંદ્ર વનવાસની અવસ્થામાં પણ જેમ વજકર્ણનું વાત્સલ્ય કર્યું–તેને સિહોદરના ઉપદ્રવમાંથી લક્ષ્મણને મેકલીને છેડા, તે પ્રમાણે અન્ય શ્રાવકોએ પણ પિતપતાની શક્તિ અનુસાર અન્ય સાધમી ને ઉદ્ધાર કરે. ૨૦૮.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
