________________
॥ અકામમણુિૐ u
แ
પાંચમું અધ્યયન
અણુવસ મહેાંસ, એગે તિષ્ણે દુરુસ્તરે ! તત્વ એગે મહાપને, ઇમ પછ્હેમુદૃાહરે
મહાપ્રવાહવાલા સ`સાર સમુદ્રને કાઇ કાઇ મહાપુરૂષ તરી ગયા છે. આ વિષયમાં પૂછવાથીં એક મહાજ્ઞાનીએ ફરમાવ્યું છે કે, ૧ સન્તિમે ય દુવે ઠાણા, અકખાયા મમ્તિયા અકામમરણું ચૈવ, સકામમણું તહા
મૃત્યુના આ એ સ્થાન કહેવાય છે. આ કામ મરણુ અને
સકામ મરણુ. ર
માલાણ' અકામ' તુ, મણ' અસ† ભવે ! પણ્ડિયાણં સકામ' તુ, ઉશ્નોસેણ સÛ ભવે
૩
અજ્ઞાની ખાલવેને વારંવાર અકામ મરણ થાય અને જ્ઞાની પડિતાને ઉત્કૃષ્ટ દૈવલિની અપેક્ષાયે ઉત્કૃષ્ટ એકજ વાર સકામ મરણુ
થાય. 3
તસ્થિમ પઢમ ઠાણ’, મહાવીરેણ દૈસિય કામગિધ્ધે જહા માલે, ભિસ' કુરાÛ કુવ્વઈ
તેમાં પહેલા સ્થાનનું વર્ણન કરતાં ભગવાન મહાવીર ઉપદેશ છે કે અજ્ઞાની જીવ વિષયાસક્ત થઈને અત્યંત પુરાં કર્મો કરે છે. ૪
જે ગિધ્ધે કામોગિયુ, એગે કુંડાય ગઇ । ન મે šિ પરે લાએ, થસૂીિ કમા ઇ ક ભાગારૂપી વિષયામાં ગૃહ્યસૂર જીવ એમ્લા નર્કમાં જાય
પ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
