________________
૪૧
(વંશસ્થ) જે જ્ઞાન ને દર્શન સાચવે યથા, ચારિત્રને તેમ જ જાળવે તથા; સદ્દગુણ શ્રેષ્ઠ ઉપચાર યોગ્ય છે, ચાર પ્રકારે વિના ગણાય તે.
(શિખરિણી) ‘ઉપાધ્યાયે, જ્ઞાન, ગણ વળી તપસ્વી પ્રતિ થતી, સમજ્ઞાનાદિ, ગુણવિષયમાં, શૈક્ષજનની, સુસેવા ગ્લાની, જિનમુનિ સુસંઘ તણું વળી, કુલે ને આચાર્યો, દશવિધ થતી એવી રીતથી. ૧૬
(અનુષ્ટ્ર) આમ્નાય ને અનુપ્રેક્ષા, વાચના પૃચ્છના અનેક ધર્મોપદેશ એવા છે, સ્વાધ્યાય ભેદ પાંચ તે. ૧૭
આંતર બાહ્ય વસ્તુને, ત્યાગ, સુત્યાગની સ્થિતિ અહંતા મમતા બને, થાય નિવૃત્ત જેહથી. ૧૮
(સમૈયા એકત્રીસા) - અર્ધ વજઋષભને પૂરણ વાઋષભનારાચ ત્રણે, સંહનને તે શ્રેષ્ઠ ગણતાં, તેના અધિકારી જનને, વધુમાં વધુ સ્થિર રહે એક વિષયે, આંતરવૃત્તિ તે ધ્યાન બને, - બાર ગુણસ્થાન લગી રહે તે, આંતરમુહૂર્ત કાળ ગણે. ૧૯
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
