Page Text
________________
મહિઆ શબ્દનો અર્થ.
૧૯૭ વળી જો નિભાવ ફ કરીને શ્રાવકો પૂજા કરે છેતિમાં હિ સા કરાવે છે તે અસત્ય છે, કારણ કે તે પુષ્ય પૂજાથી તે શ્રાવકોએ પુષ્પની દયા પાળી છે. વિચારો કે માળી કુલની છાબડી લઈને - ચવા બેઠેલે છે તેવામાં શ્રાવક નીકળે તે વિચારે કે પુષ્યોને વેશ્યા લઈ જશે તે પોતાની સબામાં નાંખીને તેની ઉપર શયન કરશે અને તેમાં કેટલીએક કદર્થના પણ થશે, કોઈ વ્યસની લઈ જશે તો કુલના ગોટા કરીને સુધશે, માળા કરીને ડોકમાં નાંખશે અને ક્યાં તે તેનું મર્દન કરશે, કોઈ શ્રીમંત ગૃહસ્થ લઈ જશે તો તે પણ તિને યથેચ્છ ભોગ કરશે અને સ્ત્રીઓના માથામાં ગુંથાશે, જો અત્તરના વેપારી લઈ જશે તે ચૂલા ઉપર ચડાવી તેનું અત્તર કાહશે, તેલના વેપારી લઈ જશે તે કુલલ તેલ વિગેરે બનાવવામાં તિને ઘણી વિટંબના કરશે, ઈત્યાદિ અનેક વિટંબનાનો સંભવ છેવાથી પ્રાપ્ત થવાની વિટંબના દુર કરવા માટે તેિમજ અરિહંતની ભક્તિરૂપ શુદ્ધભાવના નિમિત્તે તે કુસુમ (શ્રાવક) ખરીદ કરીને જીન પ્રતિમાની સમીપે ચડાવે છે, જેથી અરિહંત દેવની ભક્તિ થાય છે અને કુલોની પણુ દયા પળે છે.
જે કુમતિ લખે છે કે “ગણુધરેદેવ સાવથ કરણુમાં આશા ન આપે, પરંતુ સાવદ્ય કરણ કોને કહેવી? અને નિવય કરણું કોને કહેવી તે જેઠાને અને તિના હૃહકને ભાન હોય તેમ જણાતું નથી, છાપૂજા વિગેરે કરણુને તેઓ સાવદ્ય ગણે છે પણ તે તેઓ ની મૂર્ખતા છે, કારણ કે મુનિઓને આહાર વિહાર અને નિહારાદિક ક્રિયામાં અને શ્રાવકને જનપૂજા, સ્વામીવસળ વિગેરે કેટલીક ધિમાં કરણીમાં તિર્થંકર દેવે પણ આશા દીધેલી છે અને જેમાં આશાછે તે કરણી સાવધ ગણુતી નથી. આ બાબત સંબંધી પર્વ સત્તાવીશમા પ્રશ્નોત્તરમાં લખાઈ ગયેલું છે. વળી ગણધર મહારાજાએ
ઉપદેશમાં સર્વ સાધુ શ્રાવકોને પોતપોતાનો ધર્મ કરવાની આ શા દીધી છે. દંઢકોના કહેવા પ્રમાણે ગણધર દેવ તિવી કરણીમાં આશા દેતા નહોત તે સાધુને નદી ઉતરવાની આજ્ઞા કેમ દત, વરસતા વરસાદમાં લઘુનિતી વડીનિતી પરઠવવાની આશા કેમ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005311 |
| Book Title | Samkit Shallyodhar |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dhundhakmati Jethmalji |
| Publisher | Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad |
| Publication Year | 1885 |
| Total Pages | 254 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |