________________
સમ્યગદર્શન (૧૭) અમુતને મુક્ત માનવા - જે લેકવ્યવહારમાં પ્રવૃત્ત છે, રાગદેષમાં રંગાયેલા છે, આરંભ–પરિગ્રહથી યુક્ત છે તેવાને મુક્ત માનવા તે, અર્થાત્ જ્ઞાનવરીયાદિ આઠે કર્મોથી જે હજી સર્વથા મુક્ત થયા નથી, તેને મુક્ત. થયેલા માનવા તે મિથ્યાત્વ છે,
(૧૮) સુકાને અમુકત માનવા તે – જે સર્વ કર્મો ખપાવી સિદ્ધ, બુદ્ધ ને મુક્ત થયા છે, તે “સિદ્ધ ભગવંતને” અમુક્ત માનવા તે પણ મિથ્યાત્વ છે.
આ દસ પ્રકારનું મિથ્યાત્વ શ્રી કાણાંગસૂત્રમાં આ રીતે છે –
દસવિહે મિચ્છરો પનતે ત જહા :“અધએ ધમાસણણ ધર્મ અધમેસણ ઉમણે મસાણ મચ્ચે ઉમગસણણ અસુ જીવસણું
વેસુ, અજીસણું અસાસુ સાહુસણ સાસુ અસહુસણુ અમુતસુ મુતસણુણ મુતે સુ અમુતસણ ૯૩ છે
(૧૯) જિનવાણુથી ઓછી પ્રરૂપણું કરવી તે મિથ્યાત્વ -
જિનવાણી સર્વજ્ઞ, સર્વદશી, પરમ વીતરાગી એવા જિનેશ્વર ભગવંતે ઉપદેશી છે. તેથી તેમના સિદ્ધાંતમાં લેશમાત્ર-કાને માત્રા સુદ્ધાં ઓછા કરવા, ઓછું માનવું, કે ઓછી પ્રરૂપણા જાણી બનીને કરવી તે મિથ્યાત્વ છે.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
