________________
સમ્યગદર્શનની મહત્તા
૧૨૭ ફરી ચાલ્યું ગયું ન હોય તે પરભવમાં પણ જ્ઞાનની જેમ સાથે આવે છે. ક્ષાયિક સમકિત એકવાર આવ્યા પછી જતું નથી. મેક્ષમાં પણ સાથે જ જાય. સિધ્ધ ભગવંત ને ક્ષાયિક સમકિત જ હોય છે. “ક્ષપશમિક સમિતિની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ ૬૦ સાગરોપમ ઝાઝેરી કહી છે. જ્યારે ચારિત્ર ને તપ એક ભવ પૂરતાં જ હોય છે. પરભવમાં સાથે આવતા નથી. વળી સમ્યગ્રદર્શન બહુધા ચારિત્ર અપાવ્યા વગર રહેતું નથી-આ ભવમાં ઉદય ન હોય તે પરભવમાં ચિક્કસ (૪) ચોથી મહત્તા એ છે કે સમકિત એકવાર આવ્યા પછી જીવાત્માં કદાચિત પડિવાઈ થાય એટલે કે સમ્યગદર્શન ચાલ્યું પણ જાય તો પણ તે જીવ હવે પછી ૭૦ ક્રોડાકોડી સાગરોપમનું કર્મ જે દર્શન મેહનિય કર્મની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ છે. તે કદાપિ ન બાંધે. ફક્ત અંતે કોડાકોડી (એટલે કે એક કરેડ ગુણ્યા એક કડથી પણ ઓછી સ્થિતિના સાગરેપમનું જ ઉત્કટુ કર્મ બાધે. કેટલે બધે લાભ?
આ પ્રમાણે જીવાત્માને મિથ્યાવ ને અજ્ઞાનની બહિરાત્મ દશામાંથી બહાર કાઢી સમક્તિવાળી અંતરાત્મા દશામાં પ્રવેશ કરાવી પરમાત્મદશ પમાડવાનું સામર્થ્ય એકમાત્ર સમ્યગદર્શનમાં જ છે એજ એની મોટી મહત્તા છે. એટલે જ છે “સમ્યગદર્શનની પ્રાપ્તિ થયા પછીથી જ તે ભવ્ય જીવાત્માના ભવની ગણતરી શરૂ થાય છે, કારણ કે ભવકટી” ત્યારથી શરૂ થાય છે. ત્યાં સુધીનું સંસારચક્રનું અનંતા કાળનું પરિભ્રમણ જ્ઞાનીની દષ્ટિએ નિરર્થક
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
