________________
૧૦૪ ]
સમ્યગદશન-૧ બની શકે તેવા સંય ન હોય તે કલ્યાણના અથઓએ કેમ વર્તવું જોઈએ, એ માટે આ વાત છે. | સએ કેમ બની શકે નહિ ?
કઈ પણ વાત જ્યારે આગ્રહમાં પડી જાય છે, ત્યારે બહુ મિટી મુશ્કેલી ઊભી થઈ જાય છે. આગ્રહી બની ગયેલું માનસ,
સ્પષ્ટ એવા પણ શાસ્ત્રસમ્મત નિર્ણયને સ્વીકારવામાં બાધા ઉપજાવે છે. બાકી અત્યારની પરિસ્થિતિ બહુ વિલક્ષણ છે.
સ. આમાં અમારે બહુ મુશ્કેલી થાય છે.
આગેવાન શ્રાવકે જે ધારે અને વ્યાજબી મહેનત કરે, તે ઘણે અંશે સારું પરિણામ લાવી શકે. શ્રી જિનપ્રણીત શાસ્ત્રના કથનમાં જેઓને બરાબર શ્રદ્ધા હોય, એવા માત્ર દસ જ આગેવાને નિર્ણય કરે કે-“અમારે અમુક અમુક બાબતને શાસ્ત્રીય નિર્ણય મેળવવો જ છે. તે તેઓ એ નિર્ણય જરૂર મેળવી શકે. પૂછવા જેવાં જેટલાં સ્થાને લાગતાં હોય, તે દરેક સ્થાને એ ગૃહસ્થાએ દસ દસ વાર જવાનો નિર્ણય કરે જોઈએ. પહેલાં તે, તે તે સ્થાનેએ પૂછી લઈને, દરેક જે અર્થ કરતા હોય, તેની તેમની રૂબરૂમાં જ નોંધ કરી લઈને, તે નેધ તેમને વંચાવી દેવી જોઈએ. એ કામ પત્યા બાદ, એમાં જ્યાં જ્યાં અર્થભેદ થતું હોય, ત્યાં ત્યાં ખુલાસાએ માગવા જોઈએ અને જે ખુલાસાએ મળે તે ખુલાસાઓની પણ નોંધ એવી જ રીતે કરી લેવી જોઈએ. કોઈના અર્થને કે કેઈના ખુલાસાને, તે તે સ્થાને પૈકીના એકથી પણ છુપાવા ન જોઈએ, જેથી સૌને વિચાર કરવાની તક મળે. આમ જે આગેવાન દસ શ્રાવકે જરૂરી સ્થાનેએ દસ દસ વાર જાય-આવે, તે સાચે અર્થ કર્યો છે અને કોણ સાચા અર્થ કરે છે, તે તેમને સમજાઈ ગયા વિના રહે નહિ; અને એ પછી, સમાજ એક નિર્ણ યથી કેમ વતી શકે, એને અંગે શા ઉપાય જવા, તે કહેવાની જરૂર ઊભી રહે છે ખરી?
સવ પણ કઈ જવાબ જ દે નહિ તે?
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
