________________
(१४९) मनुस्मृति के पहिले अध्याये, तममात्र बतलाई; उहांसे प्रगटे स्वयंभू स्वामी, ताते तिमिर मिटाई ॥वा० ४॥
___ भावार्थ---मनुस्मृतिना पेहला अध्यायमा लख्युं छे के"प्रथम आ जगत्मां अंधकार मात्रज हतो, ते एवो हतो के जाणी शकाय नहीं अने तेमां तर्क पण चाले नहीं. निद्रावशनी अवस्थानी तरे पडेलो हतो, मात्र कोई अतींद्रिय पुरुषयीज ग्रहण करवाने योग्य हतो, तेमां अव्यक्त महाभूतादिवलवालो स्वयंभू भगवान् ते अंधकारन हटाववावालो उत्पन्न थयो. ते भगवाने सृष्टि उत्पन्न करवानो विचार को. प्रथम तेणे पाणी बनाव्यु. पछी तेमां बीन नाख्यु. ते बीजयी सोना- इंडं उत्पन्न थयु. ते इंडामां सर्वलोकनो पितामह एवो ब्रह्मा उत्पन्न थयो. तेमां ब्रह्मना एक वर्ष अर्थात् मनुष्यनां-३१,१०,४०,००,००,०००, वर्ष तक रह्या. पछी ध्यान करीने ते इंडाना ये भाग कर्या. एकथी आकाश
१ अध्याय पेहलाना श्लोक पांचमाथी ते ४१ सुधीमां मुटिनी उत्पत्तिनुं वर्णन छे. जेम के-“ आसीदिदं तमोभूत-मप्रज्ञातमलक्षणं । अप्रतक्म विज्ञेयं, प्रसुप्तमिव सर्वतः ॥ ५ ॥ ततः स्वयंभू भग्रयानऽव्यक्ती व्यंजयन्निदं । महाभूतादिवृत्तीजाः प्रादुरासीत्तमोनुदः ॥ ६ ॥” इत्यादि.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
