________________
[गाथा १९९७
गणधरवादनी गाथाश्चो देहाणं वोमं पि व जुत्ता कज्जातितो य मुत्तिमता । अध सो णिक्कारणया' तो खरसंगादयो होतु ॥१९१७।। अध वत्थुणा स धम्मो परिणामो तो स २जीवकम्माणं । पुण्णेतराभिधाणो कारणकज्जाणुमेयो सेा ॥१९१८॥ किरियाणं कारणतो देहातीणं च कज्जभावातो । कम्मं मदभिहितं ति य पडिवज्ज तमग्गिभूति व्व ॥१९१९॥ तं चिय देहादीणं किरियाणं पि य सुभासुभत्ताता । पडिवज्ज पुण्णपावं सभावतो भिण्णजातीयं ॥१९२०॥ सुह-दुक्खाणं कारणमणुरूवं कज्जभावतोऽवस्सं । परमाणवो घडस्स व कारणमिह पुण्णपावाई ॥१९२१।। सुह-दुक्खकारणं जति कम्मं कज्जस्स तदणुरूवं च । पत्तमरूवं तं पि हु अध रूविं णाणुरूवं तो १९२२।। ण हि सव्वधाणुरूवं भिण्णं वा कारणं अध मतं ते । किं करज-कारणत्तणमधवा वत्थुत्तणं तस्स ॥१९२३।। सव्वं तुल्लातुल्लं जति तो कज्जाणुरूवता केयं । जं सेोम्म सपज्जायो कज्ज५ परपज्जयो सेसे ॥१९२४॥ किं जध मुत्तममुत्तस्स कारणं तध सुहातिणं कम्मं । दिट्ठं सुहातिकारणमण्णाति जधेह तध कम्मं ॥१९२५।। होतु तयं चिय किं कम्मणा ण जं तुलसाधणाणं पि । फलभेतो सेोऽवस्सं सकारणो कारणं कम्मं ।।११२६।। एत्तो च्चिय तं मुत्तं मुत्तबलाधाणता जधा कुभो । देहातिकज्जमुत्तातितो यः भणिते पुणो भणति ।।१९२७।। तो किं देहादीणं मुत्तत्तणतो तयं हवइ मुत्तं । अध सुख-दुक्खातीणं कारणभावादरूवं ति ॥१९२८।। ण सुहातीणं हेतू कम चिय किंतु ताण जीवो वि । होति समवायिकारणमितरं कम्म ति को दोसो ॥१९२९॥
। १. णिक्कारणतो ता० । २. स कम्मजीवाणं मु० को० । ३. धाणे ता० । ४. 'रुवत्तं पि ता० । ५. पज्ज० ता० । ६. 'तितो व्व मु० को० । ७. हवतु ता० ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org