________________
આચારપ્રણિધિ
૧૦૯
નોંધઃ-સાધક માત્ર ભૂલને પાત્ર છે. પછી તે ગૃહસ્થ હા કે ત્યાગી હા. પરંતુ તે નાની કે મેાટી ભૂલ થયા પછી તુરત જ તેનું પ્રાયશ્ચિત કરી લેવું જોઇએ. તેવી ભૂલ ક્રીથી ન થવા પામે તેજ પ્રાયશ્ચિતની પાછી કસેાર્ટી છે. વારવાર પ્રાયશ્ચિત લેવા છતાં ભૂલ થઇ જતી હાય ! તે કાંતે સાચું પ્રાયશ્ચિત નથી. અથવા તેા પ્રાયશ્ચિત તે ભૂલને માટે યાગ્ય નથી કે એછું. છે તેમ સમજવું.
[૩૨] જિતેન્દ્રિય, અનામત અને શુદ્ધ અંતઃકરણવાળા સાધક ભૂલથી અનાચાર (અયેાગ્ય કાર્ય) સેવાઈ ગયા હોય તે તેને છૂપાવી ન રાખે પર ંતુ હતૈષી ગુરુજનની સમક્ષ તેને પ્રકટ કરી તેનું પ્રાયશ્ચિત લઇ લે અને હંમેશાં શુદ્ધ (નિષ્પાપી) થતા રહે. [૩૩] વળી પેાતાના આચાય (ગુરુદેવ) મહાત્માનું વચન સ્વીકારે અને
પછી કાર્યથી પૂર્ણ કરે.
નોંધઃ- }:—આ શ્ર્લામાં વિનયિતા બતાવી છે. ઘણા સાધકા મહાપુરુ દેશની શિક્ષા વચનથી સ્વીકારે છે. પરંતુ વર્તનમાં જો તે શિક્ષા ન ઉતરે તે ચાર્થ લાભ થતા નથી. માટેજ વાણી અને વર્તન ખન્નેમાં તે વસ્તુ લાવવી તેમ કહ્યું છે.
[૩૪] (ભાગાનાં પ્રત્યક્ષ સુખા શા માટે ત્યાગવાં તેના ઉત્તરમાં કહે છે કે:-) મનુષ્યજીવનનું આયુષ્ય બહુ પરિમિત (ટ્રક) છે. અને પ્રાપ્ત થયેલું જીવન ક્ષણભંગુર છે માત્ર આત્મસિદ્ધિ (વિકાસ)ને। માર્ગ જ નિત્ય છે. એમ સમજી સાધક ભેગાથી નિવૃત્ત થાય છે.
નોંધઃ—જીયન અનિત્ય હેાચ તા ભાગેાની અનિત્યતા તા સ્પષ્ટ છે.. આનત્યતામાં આનંદનાં બિંદુએ નથી સાંપડતાં તેથી તત્ત્વજ્ઞ સાધક આસક્તિથી સ્વયં વિરમી જાય છે.
[૩] માટે સત્યના શોધક સાધકે પોતાનું મનેબળ, શારીરિક શક્તિ, આરાગ્ય, શ્રદ્ધા, ક્ષેત્ર અને કાળ જોઇને ચેાગ્ય રીતે પેાતાના આત્માને ધર્માંમાં જોડી દેવા ઘટે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
