Subodhika Kalpasutra Tika Gujarati Bhashantar

SR No.: 005230
Original Sutra Author: N/A
Author: Vinayvijay
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1915
Total Pages: 414
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_kalpsutra
File Size: 16 MB

Page 43

ACEBCAMCMCANCRECORAKASHAMALASALAM
षजदत्त ब्राह्मणनी साथे उदार एवा मनुष्य संबंधी जोगववा योग्य नोगने जोगवता थकां विहार करे बे. १३ ते समयेते शक्र नामे इंश विहार करवाने तत्पर थयो ए संबंध जाणवो. ते इं केवो नेते कहे,8 ६ ते शक्र नामना सिंहासननो अधिष्ठाता . ते देवताउँनो स्वामी ने. ते देवताउने विषे राजा एटले कांति ४ है प्रमुख गुणोथी विराजमान ले. ते वज्रपाणि एटले हाथमां वज्रने धारण करनार जे. ते पुरंदर एटले दैत्यो
नां नगरोने विदारण करनार जे. वली ते शतक्रतु बे एटले श्रावकनी पांचमी प्रतिमा वदेवारूपी सो क्र-IP तु-यज्ञ जेणे करेला ले. कार्तिक श्रेष्ठीना नवनी अपेक्षाए था कहेल . ते कथा या प्रमाणे बे- पृ.
11 थिवीनूषण नगरमांप्रजापाल नामे राजा ने अने कार्तिक नामे श्रेष्ठी . तेणे श्रावकनी सो पमिमा वही 81 हूँ हती तेथी ते शतक्रतु एवा नामथी विख्यात थयो हतो. एक वखते गैरिक नामे एक संन्यासी एक मासनो उपवासी त्यां श्रावी चड्यो. एक कार्तिक श्रेष्ठी विना सर्वे लोको तेना नक्त थया.ते जाणी पेलो है गैरिक संन्यासी कार्तिक श्रेष्ठीनी उपर रोष पाम्यो. एक वखते राजाए ते संन्यासीने नोजन माटे नि
मंत्रण कयुं त्यारे तेणे कडं के, जो कार्तिक श्रेष्ठी पीरसे तो हुँ तारे घेर पारणुं करूं. राजाए ते प्रमाणे 8 ६ अंगीकार करी कार्तिक श्रेष्ठीने कडं के, तुं मारे घेर आवी ते गैरिक संन्यासीने जोजन कराव. का-16 |र्तिक श्रेष्ठीए का, हे राजा, तमारी आज्ञाथी हुँ नोजन करावीश. पड़ी ते कार्तिक शेठे गैरिकने जोजन कराववा मांड्यं. जोजन करतां गैरिके(तुं निर्लज बं)एम जणाववा नासिकानो बांगलीथी स्पर्श करी चेष्टा करी, ते वखते कार्तिक श्रेष्ठीए विचार्यु के, 'जो में प्रथमथी दीक्षा लीधी होत तो थासं-13 न्यासीमारोपरानव न करत.'श्राप्रमाणे चिंतवी ते श्रेष्ठीए एक हजार ने श्राप वणिकपुत्रोनी साथे 3 श्रीमुनिसुव्रत स्वामीनी पासे चारित्र लीधुं. पली छादशांगीनणीने बार वर्षने पर्याये ते सौधर्म इंडथयो. जे गैरिक संन्यासी हतो ते पण पोताना धर्ममां तत्पर रही ते इंजनुं वाहन ऐरावण नामे थयो. ते ऐरावण था कार्तिक श्रेष्ठी जे एवं जाणी नासवा लाग्यो एटले शर्के तेने पकडी तेना मस्तक उपर थारूढ यश् गयो. ऐरावणे तेने जय पमानवाने बे रूप काँ. इथे पण बे रूप काँ. पड़ी तेणे चार रूप