________________
| देखी अपशुकन थयां जाणी खड्ग लइने मारवा दोड्या, त्यारे उपयोग दीधो वे एवा इंद्रे वज्र | वडे तेर्जने मारी नाख्या. त्यांथी प्रभु जडिका नगरीमां चोमासुं करीने तथा चतुर्मासपणनुं पारणुं बहार करीने अनुक्रमे तंबालग्राम प्रत्ये गया. त्यां पार्श्वनाथ प्रजुना संतानीय नंदिषेण नामना श्राचार्य बहु शिष्योना परिवार सहित प्रतिमा धारीने रह्या हृता. त्यां आरक्षकना पुत्रे चोरनी बुद्धिथी तेने जालाथी दण्या, अने अवधिज्ञान पामीने ते देवलोके गया. यहीं पण गोशालानां वचन यादिकनो वृत्तांत मुनिचंद्रनी पेठेज जाणी लेवो. त्यांथी प्रभु कूपिक सन्निवेशे गया. त्यां चारकनी शंकाथी आरक्षकोए तेमने पकड्या, पण पार्श्वनाथ प्रजुनी शिष्या छाने पाठ| लथी परित्राजिका थयेली एवी विजया थाने प्रगल्नाए प्रजुने बोमाव्या. त्यांथी गोशालो प्रभुथी बुटो थइने बीजे मार्गे चालवा लाग्यो. त्यां पांचसें चोरोए तेने मामो मामो करीने तेनी खांध पर चमीने चलाव्यो, तेथी थाकी जइने ते विचारवा लाग्यो के प्रजुनी साथे रहेतुं तेज सारुं बे; एम विचारी प्रजुने शोधवा लाग्यो. प्रभु पण वैशाली नगरीए जश्ने त्यां बुहारनी शालामां प्रतिमाथी रह्या. त्यां एक बुहार ब मास सुधी रोगी थइने नीरोगी थयो थको उपकरणो लइने ते शालामां श्राव्यो. प्रजुने जोइ अपशुकननी बुद्धिथी तेमने घणे करीने ते मारवाने तैयार थयो, ते वखते इंद्रे ते वात अवधिज्ञानथी जाणीने अने यावीने तेज घणथी तेने इएयो. त्यांथी प्रभु ग्रामाक संन्निवेश प्रत्ये गया. त्यां | उद्यानमां बिनेलक नामना यछे महिमा कर्यो. त्यांथी शालिशीर्ष नामे गाममां उद्यानने विषे | प्रतिमाए रहेल प्रभुने माघ मासमां त्रिपृष्ठना जवमां अपमान पामेली स्त्री के जे मरीने व्यंतरी थइ हती, ते तापसीनुं रूप करीने जलथी जरेली जटा वडे सहन थइ शके नहीं एवा शीत उपसग करवा लागी, पण प्रभुने निश्चल जोइने शांत थइ थकी ते प्रजुनी स्तुति करवा लागी. बहना तप वडे ते उपसर्गने सहन करता श्रने विशुद्ध थता प्रजुने ते वखते लोकावधि ज्ञान उत्पन्न थयुं. ते वार पढी प्रभु नजिका नगरीमां बहा चोमासामां चोमासी तप छाने विविध प्रकारना श्रमि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org