Atmprabodh

SR No.: 005207
Original Sutra Author: N/A
Author: Vijay Jinlabhsuri, Zaverchand Bhaichand Shah
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1988
Total Pages: 408
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 21 MB

Page 341

૩૨૨
શ્રી આત્મપ્રબોધ
“धिद्धि पमायललियं सुमंगलोsवत्थमेरिंसं पत्तो ।
99
किं कुणिमो अंबड्या पसरंति न अम्ह गुरुपाया ॥ १ ॥
“હે વત્સ ! આ પ્રમાદના લાલિત્યને ધિક્કાર હેા, કે જેથી સુમ`ગલ આવી દશાને પામ્યા ! પૂર્વ કર્મીના દોષથી અમારા ગુરુના ચરણ પસરતાં નથી, તેમાં અમે શુ કરીએ? અમારે શુ ઉપાય ?
તે પછી આચાર્યના કહેલા વાકચોને ખીજા સાધુઓએ મેટા સ્વરે ઉચ્ચાર્યાં અને તેમાં વીણાદિક વાદ્યો વગાડચા. રાજકુમાર દૃઢરથ વાર વાર ભણાતા તે ધ્રુવપદને સાંભળી પેાતાના ચિત્તમાં વિચાર કરવા લાગ્યા કે “ સાધુએ શું ભણે છે ? ”
સુમ’ગલ કેાણ અને તેણે કેવી રીતે પ્રમાદ કર્યાં ? રાજકુમાર એવી રીતે વારંવાર ઉહાપાહ કરવા માંચો, તેવામાં તે તત્કાલ મુચ્છાઁ પામી ભૂમિ ઉપર પડી ગયા. તે વખતે સર્વત્ર હાહાકાર થઈ ગયા. તત્કાલ રાર્દિકે તેને શીતાપચાર કરવા માંડચો. ક્ષવારે ચેતના પામી તે કુમાર પોતાના પૂર્વભવને સ'ભારી તે પૂના શિષ્યાને દેખી આ પ્રકારે વિલાપ કરવા લાગ્યા− અહા !
આ સંસાર દુ:ખમય છે અને કર્મની ગતિ વિચિત્ર પ્રકારની છે, આ સંસારમાં દુષ્કર્મના ઉદયથી થયેલી પ્રમાદના દેષે કરી જીવા મહુમકારના દુઃખને અનુભવે છે. હુ· લગાર પ્રમાદને આચરવાથી આવી દશાને પામી ગયા, ’
66
કુમારને આમ ચિતવતા અને વિલાપ કરતા દેખી રાજાએ ચિંતવ્યુ` કે નિશ્ચે આ સાધુઆએ મારા કુમારને ધેલા કરી દીધા, માટે તેમને હણવા જોઈ એ.” આવુ· ચિંતવી રાજાએ રાખથી સેવકેાને તે સાધુએને દીવાન કરી વધ કરવાની આજ્ઞા આપી. તે વખતે કુમારે કહ્યુ, “ હે પિતા ! આ પુરુષા તે હિતકર્તા છે અને પરના કાને સાધનારા છે, માટે તે પૂજવા યાગ્ય છે. વધ અધન કરવાને ચાગ્ય ની. ' કુમારના આ વચન સાંભલી રાજાએ તે આજ્ઞા પાછી ખેંચી લીધી અને તે સાધુઓની બહુ ભક્તિપૂર્વક સેવા કરી.
તે પછી કુમારે એકાંતે જઇ તે સાધુએને આ પ્રમાણે કહ્યુ, “ હે દેવાનુપ્રિય! આ અનાય ક્ષેત્ર છે. અહીં વસનારા લેાકેા પણ અનાય છે. આ સ્થલે સારા ધમની વાતે પણ સાંભળવામાં આવતી નથી, તેથી અહીં મારી શી ગતિ થશે ? ' આચાય એલ્યા− ભદ્ર ! તમે અમારી સાથે આવા, જેથી તમારા કાર્યની સિદ્ધિ થશે. ’’