________________
ખુશખુશાલ
૧૯૫ “મેડમ, અમે બંને સાથે જ ઊછર્યા છીએ અને હું માનું છું કે, અમારો પ્રેમ અરસપરસનો જ છે.”
તો પછી, મોંશ્યોર દ બ્રાજલૉન તમે જરૂર ત્યાંથી વહેલા જ પાછા ફરજો; કારણ કે, તમે ત્યાંથી પાછા ફરો, એ સિવાય તમો બંનેના લગ્નની આડે બીજું કશું નડતર બાકી રહેતું નહિ હોય, એવી હું આશા રાખું છું.”
ઊલટું, એક મોટું વિદન બાકી રહે છે, મેડમ.” “હૈ? એ વળી કયું?” “શાજીની પરવાનગી મળવી બાકી છે.” “તો શું રાજાજી એ લગ્નની વિરુદ્ધ છે?”
વિરુદ્ધ છે કે નહિ તે તો હું નથી જાણતો; પરંતુ મારા પિતાજીએ જ્યારે તેમની પાસે લગ્નની પરવાનગી માગી, ત્યારે તેઓશ્રીએ એ લગ્ન મુલતવી તો રખાવ્યું છે. તેઓશ્રીએ સીધી ના નથી પાડી, પણ એટલું તો કહ્યું છે કે, એ લગ્ન મુલતવી રાખવું જ પડશે.”
“તો શું એ જુવાન બાપુ તમારા પ્રેમને યોગ્ય નથી, એમ માનવામાં આવે છે?”
“અરે, કોઈ પણ રાજાના પ્રેમને પાત્ર થાય તેવી તે છે, એની મને ખાતરી છે.”
“તો તેનું ખાનદાન તમારા ખાનદાનને અનુરૂપ નથી?”
તેનું ખાનદાન ઉત્તમ છે.” “તે જુવાન છે? સુંદર છે?”
“તેની ઉંમર સત્તર વર્ષની છે, અને મારા મનથી તે અતિશય સુંદર છે.”
“તો શું તે ગ્રામપ્રદેશમાં છે કે પૅરીસમાં છે?” “તે અહીં ફોતેબ્લોમાં જ છે, મેડમ.” “હું તેને ઓળખું છું?” “તે આપની જ તહેનાત-ભાનું છે.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org