________________
સતી દ્રૌપદીની સઝાય
" [ ૬૫ ગજ ચઢીયાં કેવલ નવિ ઉપજે, મને બહેન વચન મુનિરાય; વીરાજ ગજથી ઊતરે, કહે તાતજી કેવલ થાય. પાઉ૦-૨ ઈમ ભાંખે બ્રાહ્મી સુંદરી, વનમાંહી જાણું વીર; વચણ સલુણ સાંભલી, ચિત્ત ચિતે સાહસ વીર. પાઉ–૦૩ મેં તે સવિ ગજ રથ સરાવીયા, તિણ અહિં નથી ગજ કેય, જૂ હું તે જિન બેલે નહિ, સહી માન ગયંદ જ હોય. પાઉ૦-૪ ઋષિ કેમલ પરિણામે કરી, પારીને કાઉસગ્ગ તામ; જઈ વાંદુ સઘળા સાધુને, માહરે છે મુગતિનું કામ. પાઉ૦-૫ પગ ઊપાડ્યો જેટલે, મુનિ બાહુબલિ ગુણવંત; તવ જલહલ કેવલ ઉપને, થયા અક્ષય પ્રભુતાવત. પાઉ૦-૬ સમવસરણે શુભ ભાવથી, જઈ વંદ્યા શ્રીજિનરાજ; ઘણું પૂરવ કેવલ પાળીને, મુનિ સારે આતમકાજ. પાઉ૦-૭ અષ્ટાપદ અણસણ લીયે, કષભ જિનેસર સાથ; આઠ કરમ ખપાવીને, મુનિ મુગતિ રમણ ગ્રહે હાથ. પાઉ૦-૮ અજરામર પદ પામીયા, સુખ શાશ્વતા લીલ વિલાસ જ્ઞાનસાગર કહે સાધુને, મુજ વંદના હેજે ખાસ. પાઉ૦-૯
શ્રીજિનવિજયજી વિરચિત
૬૪ સતી દ્રૌપદીની સઝાય
[ વિમલગિરિ કર્યું ન ભયે હમ મેર–એ રાગ] લજા મારી રાખે રે દેવ ખરી. દ્રૌપદી રાણી યું કર વિનવે, કર દેય શીશ ધરી; દુત રસે પ્રીતમ મુજ હાર્યા, વાત કરી નિખરી રે. લજજા૨–૧ દેવર દુર્યોધન દુઃશાસન, એહની બુદ્ધિ ફરી; ચીવર ખેંચે મહી સભામેં, મનમેં દ્વેષ ધરી રે. લજજાહ-૨ ભીષમ દ્રોણ કરણાદિક સરવે, કૌરવ ભીક ભરી; પાંડવ પ્રેમ તજી મુજ બેઠા, જે હતા જીવ જુરી રે. લજજા-૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
