________________
મયણાસુંદરીની કરી
૨૫ હતો. સુભટે જય જય શબ્દ બેલી રહ્યા હતા. રેશમી કપડાંથી માંડ શણગારેલું હતું. લોકોને કૂર, કપૂર અને તંબેલ છૂટથી વહેંચવા માંડ્યા હતા. સુવાસણ સ્ત્રીઓ ધવલ મંગલ ગાવા લાગી. વડીલ સ્ત્રીઓ લગ્નવિધિ બતાવવા લાગી હતી. યાચક લોકેને ઉત્તમ દાન આપવા માંડયું હતું. સ્વજનેનું તથા સુવાસણોનું સન્માન કરવા માંડ્યું હતું. નગારાંઓના અવાજથી ઘણા લોકે લગ્ન મહોત્સવ જેવા એકઠા થયા હતા. નગરના તથા દેશના સર્વ લોકેના હૃદય આનંદમાં મગ્ન થઈ ગયા હતા. સુરસુંદરીને સુંદર વસ્ત્રાભૂષણોથી શણગારવામાં આવી. તેમ જ અરિદમન કુમારને પણ શણગારવામાં આવ્યો. હસ્તમેળાપ માટે બાંધેલા સુંદર મંડપમાં બંનેને હસ્તમેળાપ કરાવવામાં આવ્યો. પ્રજાપાલ રાજાએ કરમોચન વખતે પુષ્કળ દાન દીધું.
આ પ્રમાણે લગ્નવિધિ પતી ગયા પછી, પ્રજાપાલ રાજાએ આપેલા હાથી, ઘોડા સહિત, જ્યારે અરિદમન કુમાર સુરસુંદરી સહિત ઉજજયિનીથી નીકળીને, અહિછત્રા તરફ જવાને રવાના થયો ત્યારે, સર્વ લેકે બોલવા લાગ્યા કે
આ બંનેને સરખેસરખે સંગ થયો છે. આ સુરસુંદરીને પણ ધન્યવાદ ઘટે છે કે જેણીને આ સુંદર વર મળે છે.” કેટલાક લોકે રાજાની પ્રશંસા કરવા લાગ્યા. કેટલાક વરની, તો કેટલાક કન્યાની પ્રશંસા કરવા લાગ્યા. કેટલાક તેણીને ભણવનાર ઉપાધ્યાયની, તે કેટલાક શિવધર્મની પ્રશંસા કરવા લાગ્યા.
આવી રીતે સુરસુંદરીનું બહૂમાન અને મયણાસુંદરીને પડેલી વિટંબના જોઈને, લોકે શિવધર્મની પ્રશંસા અને જૈનધર્મ–શાસન-ની નિંદા કરવા લાગ્યા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
