________________
શ્રીપાલની વીરતા
૧૧૩
C
ધવલશે ચેાસઠ કુવા સ્થંભવાળુ અને મણિ તથા સુવણૅ થી ભરેલું એવું તે જાંગ વહાણુ જોઈને પેાતાના હૃદયમાં વિચારવા લાગ્યા કે: અરેરે! આ શું થઈ ગયું ! જે આ મારા નોકર જેવા હતા, તે આટલી મેાટી ઋદ્ધિ પામ્યા, હવે તે તે મારૂં' ભાડું પણ આપશે નહિ.’
આ પ્રમાણે વિચાર કરીને, જેવા તે કુમાર પાસે ગયે કે તરત જ કુમારે તેને ગયા માસના ભાડાથી દશગણુ ભાડું' અપાવ્યું. અરે! આ અને વચ્ચે કેટલા અંતર છે ?
તે માટા જૂગ વહાણમાં કુમારને પરિવાર સહિત એસાડીને, તથા પેાતાની પુત્રીને વેાળાવીને મહાકાલરાજા પોતાના નગરમાં પાછા ગયા (જૂઓ ચિત્ર ૯૧ ). જેવી રીતે મુનિએ સયમથી સ ંસાર સમુદ્રને તરી જાય છે; તેવી રીતે લેાકેા પણ વહાણથી સમુદ્ર એળગીને રત્નદ્વીપે પહેોંચી ગયા. ત્યાં અંદરના કિનારે મહેાટા લંગરાથી તે વહાણાને નાંગરી દીધાં, તેમાંના બધા માલ ઊતારીને કપડાનાં બનાવેલા તથ્યૂએમાં રાખ્યા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org