________________
૩૫
ભગવતે ફરમાવ્યું કે સાંભળ ! “ સાધુ બનવાને યોગ્ય તે ગણાય, જે આ દેશમાં ઉત્પન્ન થયેલા હાય, વિશિષ્ટ જાતિફળવાળા હાય, ક્ષીણપ્રાય સ્વલ્પ ક્રમવાળા હાય, નિર્મળ બુદ્ધિવાળા- મનુષ્ય પણ દુર્લભ છે. જન્મ એ મરણનું નિમિત્ત છે, સોંપત્તિએ ચાંચળ છે, વિષય-ભાગા દુ:ખાનાં કારણ છે, સચાગ ત્યાં વિયેગ છે, દરેક સમયે સમયે જીવ આવીચિ—( નિર ંતર ) મરણથી મરી રહેલા છે, કમનાં ફળે અવશ્ય ભાગવવાં જ પડે છે.” આ પ્રકારનું સ્વરૂપ જેણે જાણેલુ' હાય, તેથી વૈરાગી થયા હેાય, જેના કષાયા પાતળા થયા હોય. જે અલ્પ હાસ્યવાળા, કૌતુક વગરના, વિનીત, શિષ્ટનાને બહુમાન્ય હાય, દ્વેષ ન કરનારે, સુંદર દેહઆકૃતિવાળા, શ્રદ્ધાવાન, સ્થિર શ્રદ્ધાવાળા, સમર્પણ ભાવવાળા હાય.
સાધુપણાની દુકરતા
શિખિકુમારે કહ્યું, હું આપને સમર્પિત થાઉં છું. ભગવતે કહ્યું કે હું ભાગ્યશાળી? ખીજા પણ કેટલાક ગુણા જરૂરી છે, તેવા ગુણુ વગરનાને આ સાધુપણું આપી શકાતું નથી,
સંસારમાં સાધુપણું
એ કે સ્વભાવથી નિર્ગુંણુ એવા આ લેવું એામ્ય છે, પરંતુ એ ઘણું દુષ્કર છે. અહીં સાધુપણામાં સદા શત્રુ-મિત્ર પ્રત્યે સમભાવ રાખવાના છવાયા પાળવી, હિંસાથી વિરતિ ! સાવધાનપણે જરૂર પડે તા સત્ય જ ખેલવાનું !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
