________________
શિખિકુમારને જાણ થતાં તેને વૈરાગ્ય થયે. સંસાર અસાર લાગે.
પુત્રને બીજે સ્થાને ઉછેર્યો એ વાતની માતાને ખબર પડતાં કોધ કરી પતિને કહ્યું કે, “જ્યાં સુધી પુત્રને ત્યાગ નહિ કરો ત્યાં સુધી મારે અન્નપાણુને ત્યાગ છે. કુમારને આ વાતની જાણ થતાં મારી જ આ પાપ-પરિણતિ છે તેમ માન્યું. પિતાજી દુઃખી થાય છે, માટે મારે અહીં રહેવું યેગ્ય નથી. એમ વિચારી કેઈને કહ્યા વિના શિખિકુમાર એકલે નગરમાંથી બહાર નીકળી ગયા.
વિજયસિંહ આચાર્યને સમાગમ અશોક નામના ઉદ્યાનમાં શિખિકુમારે વિજયસિંહ નામના આચાર્યને દેખ્યા. તેમના ઉપર પ્રીતિ ઉત્પન્ન થઈ. પાસે જઈ વિનયપૂર્વક પ્રણામ કર્યા. ગુરૂએ ધર્મલાભ આપે. ગુરૂને પૂછ્યું કે આપ સર્વાગે સુંદર દેખાવ છે, તે અનુસારે આપને વૈભવ પણ વિશાળ હો જોઈએ. તેમ છતાં નિરપેક્ષ બની નિઃસંગતા કેમ ધારણ કરી છે? આપને વિરાગ્ય થવાનું શું નિમિત્ત બન્યું?
ગુરૂએ કહ્યું, સાંભળ :–“લેહી-માંસ મજા-અસ્થિ અને વિષ્ઠાથી ભરેલા આ શરીરમાં સુંદરપણું શું છે! કલેશ= કંકાસ, અને છેવટે દુર્ગતિનું ફળ આપનાર આ વૈભવમાં મમતા શી! સ્વપ્ન જેવા સમાગમમાં આસક્તિ શી! રેગથી ઘેરાયેલો જીવ એકલે જ હેરાન થાય છે, કે કુટુંબીઓ દુ:ખ વહેંચી લેતા નથી. જીવ પરલોકમાં એક જ જાય છે તેને કોઈ રોકી શકતું નથી. સંસારમાં વૈરી હોય તે પિતા થાય છે, પુત્ર વૈરી થાય છે, આવા વિચિત્ર સંસારમાં ભરસો શું રાખવે? છતાં મને વૈરાગ્યનું નિમિત્ત મયું છે તે તું સાંભળ:
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org