________________
૨૦૧
મેળવતાં વાર લાગી ગઈ એટલે જલદી નીકળી શક્યા નહીં અને દરવાજા બંધ થઈ ગયા. તેથી તેઓ ગુપ્ત રીતે ઘરમાં જ છૂપાઈ ગયા.
રાત્રે કૌમુદિ ઉત્સવ પ્રવર્યો. બીજે દિવસે રાજાએ તપાસ કરાવી, તે શેઠના છ પુત્રે નીકળ્યા. આથી રાજાને ભારે ક્રોધ ઉત્પન્ન થયે. તેથી સેવકોને આજ્ઞા કરી કે તે છ પુત્રને પકડી મોતની શિક્ષા કરો. રાજસેવકે તેને પકડી વધસ્થાને લઈ ગયા.
આ ખબર તે છ પુત્રના પિતાને પડતાં ભય પામી રાજા પાસે ભેટ લઈ આવ્યું. અને તેણે રત્નોને મેટો થાળ ભેટ કરી રાજાને વિનંતિ કરી કે, હે દેવ ! મારા એક અપરાધની ક્ષમા આપ. અને મારા છ યે પુત્રોને એકવાર છેડે. મારા કુળને ક્ષય ન થવો જોઈએ. જે બધા પુત્રોને નાશ થઈ જશે, તે પછી મારા વંશને વિચ્છેદ થશે. આ પ્રમાણે શેઠે ઘણી આજીજી કરી ત્યારે તેના કુળને ક્ષય ન થાય, એમ ધારી તેના મોટા પુત્રને છોડ્યો. અને બાકીના પાંચ પુત્રોને મારી નાખ્યા.
શેઠને બધા પુત્રો ઉપર સરખો પ્રેમ હતું, તે પણ એક પુત્રને છોડી મૂક્યું, તેથી શેઠ જરા ખુશી થયે હતે. તે ઉપરથી એમ સમજવું નહીં કે બીજા પુત્રોને રાજા હણે તેમાં શેઠની અનુમતિ હતી. આ દૃષ્ટાંતનો ઉપનય :
રાજા સર શ્રાવક સમજ જે શેઠ છે તે સાધુ સમજવા. જે છ પુત્રો છે તે છ જવનિકાના છ સમજવા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
