________________
કેની હશે! કોણ ભૂલી ગયું હશે! ત્યાં તે ચોકીદારોએ ધરણને ચેર સમજીને પકડી લીધો. પણ દિવ્ય-અંજન આંજવાના પ્રભાવથી ચોકીદારે ચંદ્રરૂદ્રને જોઈ ન શક્યા.
યક્ષ મંદિરના એક ખૂણામાં ઊભેલા ચંદ્રરક પાછળ લક્ષ્મી છુપાઈને આ નાટક બધું જોયા કરતી હતી. અને પિતે રચેલા પંતરા બદલ મનમાં ખૂબ જ રાજી થતી હતી.
ચારીના મુદ્દામાલ સાથે ધરણને ચેકીદારએ રાજા સમક્ષ હાજર કરતાં કહ્યું : “દેવ ? એક વણિક-વેષ ધારી ચોરને અમે પકડ્યો છે. તેણે આપના રાજ-ભંડારમાંથી રત્ન-મંજૂષાની ચેરી કરી છે. આ રહી આ રત્ન-મંજુષા અને આ રહ્યો આ ચાર, તેને શું શિક્ષા કરવાની છે?”
મારી નાખે એને...” રાજાએ વગર વિચાર્યો હુકમ છેડ્યો. પણ રાજાના નવા કોટવાલ બનેલા કાલસેને જોયું તે—ધરણને ચહેરે ખૂબ જ પરિચિત લાગે. એણે ધરણને ઓળખી લીધું કે ધરણ તે એને પરમ ઉપકારી મિત્ર હતે. જેણે એને જીવનદાન આપ્યું હતું. કાલસેન જાણે એ ઋણમાંથી મુક્ત થવા માંગતે હેય તેમ તેણે ધરણને બચાવી લીધા. ધરણ પિતાની પ્રિયતમાની શોધ માટે તુરત પેલા યક્ષ મંદિર તરફ ચાલી નીકળ્યું. પણ ત્યાં લક્ષ્મી ન મળી.
બિચારા નિર્દોષ ધરણુ ઉપર ચરીનું તહોમતનામુ ચઢાવી લક્ષ્મી પ્રસન્ન થતી હતી, તે મને મન બેલીચાલો સારું થયું, મારા માર્ગમાંથી એ ઘેરી ખસી ગયે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
