________________
ભારતીય અસ્મિતા
ચુગલ ચબાઈનકો માન ઠહિરાને હે કાદિર કહત જાસો કછુ કહી બેકી નહિ જગત કી રીતિ દેખી ચુ૫ મન માને છે ખોલી દેખે હિ સબ ભાંતિન સો ભાંતિ ભાંતિ ગુનના હીરાનો ગુન ગાહક હીરાના હે
કવિ ગજેન્દ્રશાહી સવૈયો – રાધિકા સંગ સખીન કોલે, બહાગ રચી વ્રજ મે કરી ધૂમહી
દેમીકી કરતાલ હી નાહી ગાવતી ગ્રીવ કપતસે દુમહી “શાહીગજેન્દ્ર”તહાં નંદલાલ કે બાલનચાવતી તાલદે ઝુમહી ગાલ ગુલાલ લગાય ભલે મુખ ગોપ વધૂ વ્રજલાલ કે ચુમહી
કવિ કેશવ
કવિ ગીરધર (ત્રીજા)
કવિત :- જશો સ્વાદ સોઈ સુનિએ પરાયે કાન
ગાનો સ્વાદ સોઈ હરિંગુન ગાઈએ છભક સ્વાદ બુરે બોલિ એ ન કાહકે સંપતકો સ્વાદ શિશ સબકે નભાઈએ ઘરક સ્વાદ સહુ એક સંપ રહી ચલે દેહકો સ્વાદ સઈ નિરોગી દેહ પાઈએ એતસુખસ્વાદ કહત હે કેશવ' કવિ ખાનેકે સ્વાદ કછુ ઔરકે ખિલાઈએ
છપય :- ભૃકુટી નનકે બાન કામકો કટક ચઢાવન
ઘૂંઘટ પટકી ઢાલ ચાલ ગજ ગતિ સુહાવન કંચુકી કવચ પહેરાય કિયે કુચ દિલ આગે બિછુવા બજત નિશાન સુનત રતિપતિ સુરજાગે હોંકાર કહ તે નૂપુર નવલ રણખેત કુસુમ સપ્યા ભલી ગિરિધર” કહે યહી સાજ સજ પિયા પાસ ઝૂમત ચલી
કવિ ગીધ
કવિ કૃષ્ણલાલ
કવિત :- વિક્રમ ભજતે અકબરને બીર નર
દાતા રસ ખાના બહુ ભાંતિ ન માને યે હૈ યંત્રસે ૮રત પરતંત્રસે કઢત મુખ મંત્રસે કહત જનું કામરૂ પછી પે હૈ કૃષ્ણલાલ ચાહે સેઈ કરે સમરથ રય હાથી બિના અંકુશકે કિવિને બનાવે છે ક્ષત્રિન કે પબિન કે કબિન કે કબિન કે ઔર હિતે એક બેકે પેડે ચાલી આવે છે
છપય :- શશિ કલંક રાવળ વિરોધ હનુમંત સે બનચર
કામધેનુ સે પશુ જે ચિંતામણી પાર અતિ રૂપ તીયવાજ ગુનીકે નિર્ધન કરી આ અતિ સમુદ્ર સો ખાર કમલ બીચ કંટક લહિઆ જાયે જી વ્યાસ વહિંની દુર્વાસા આસન ડિગ્ગા કવિ ગીધ કહે સુન રે ગુની કોઉન ધિ નિર્મળ ગયો.
- કવિ ગુણદેવ
કવિ ખેમકરણ
કવિત :- એક સમે પૂરણું ઉઘોગ ત શશિ ભયો
સુનીકે ગ્રહણ દેખે લેક સબ ધાયકે
તિસી જવાલ બાલ ઈન્દુ મુખારવિંદ કહે ગુનદેવ મહેલ ઠાડી ભઈ આયકે ચંદ્ર ઔર ચંદ્રમુખી યાહી ગ્રાસુ એહી ગ્રસુ એ સેહી બિચાર નિશિ સારી હી બિતાય કે ચંદ્રભય અસ્ત ચંદ્રમુખી નિજ ગ્રહ આઈ રાહુ ગયે ગેર નિજી હાય પછતાય કે
કવિ ગુણવત
છીપયઃ
કબહુક ઘર પર મહલ મહલ નહિ કબક ધર પર કબહુક સરોવર નીર નીર નહિ કબડુક સરવર કબક તરવર પત્ર પત્ર નહિ કબુક તરવર
કબહુક નરધર લચ્છી લચ્છી નહિ કબહુક નરધર કહે “ખેમકરન” ચેતો સુઘડ નરપતિ નિજ યહ નિરખીકર અચલ કહે સો નહિ અચલ હૈ અચલહે એક નામ ચર (થીર)
કવિ ગજાનંદ કવિતઃ- બેસીએ અંબટીઠ, પાઈ એ તો ફલ મીઠ
ધૂરકે પહાર બૈઠે આપહી દટાઈએ ખેલીએતો રંગ ખ્યાલ ખ્યાલ તે હુવે ખુશાલ બાલતે બિનદ કરી મેદના હટાઇએ કાંકરી ઉડાઈ જેસે ડારિએ યુરિપ માંહી ઉઠત કુવાસ પુનિ આપહી દટાઈ એ “ગજાનંદ” કહે તૈસે છોડી કે શ્યામ સંગ બોલે અકુલીનસે કુલિનતા ઘટાઈએ
છપય :- અગર અગન પર ધરત જરત શુભ વાસ પ્રકાશે
લસત કસત કલાપિત છડાય તંદુલ ઉજાશે દૂગ્ધ તપત દધિ મયત પગહી બંધન પદને તિલે તૈલ રસ ઈક્ષ વિંસત ચંદન મૃગ મૈને ફલદેત અંબ પત્થર હતું કે ગનપત કવિ ઉચ્ચરે કુલવંત સંત સજજન પુરૂષ ગિનને અવગુન ગુન કરે
કવિ ગુણાકાર કવિતા - કુલે હે રસાલ નવ ૫૯લવ વિશાલ વન
જહીઓ પલાસ મલી આદિ બહુકો ગને
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org