Page Text
________________
સાંકૃતિક સ દ
પ્ર
]
૭૬૧
છે. આધ્યાત્મિક સિદ્ધાંતોના રહસ્યથી અને તેને સાક્ષાત્કાર કરવા માટે તેમની નોંધમાં આપણને કઈ ગુરુ કે શાસ્ત્રને પ્રમાણ તરીકે લીધા વ્યાવહારિક સૂચનોથી સભર આવું પુસ્તક ભાગ્યે જ જોવા મળે છે. સિવ ય મૌલિક ચિંતન જોવા મળે છે. બુદ્ધિજન્ય વિક એ જ સ્વામીજીને આ ચિરસ્થાયી અમૂલ્ય વારસો છે. સ્વામીજીના શિષ્યોએ તેમને મન મોટામાં મોટું પ્રમાણ છે. ભકિતયુક્ત પદે લખી ગુજરાતની સાહિત્ય સેવા કરી છે. ગોપાલાનંદ,
નમદ-દલપત યુગ એ અર્વાચીન સાહિત્યને ઉષાકાળ હતો. નિત્યાનંદ, શુકાનંદ જેવા સાધુઓ દ્વારા થયેલી સંસ્કૃત ગ્રંથોની
ડે ધીરૂભાઈ ઠાકર લખે છે કે “નર્મદની કવિતા અંગ્રેજી કાવ્ય રચના પ્રસિદ્ધ છે. તદુપરાંત મુક્તાનંદ, બ્રહ્માનંદ, નિષ્કુળાનંદ, પ્રેમસખી
આદર્શ અનુસાર ઘડાઈ હતી, દલપતરામ સંરકૃત અને વ્રજ ભાષાના વગેરેએ ગુજરાતીમાં હજારે ભકિતપદે લખ્યાં છે. આ સંપ્રદાયની
આગ્રહી હતા. નર્મદ શૃંગાર અને વીર રસમાં રાચતો તે દલપતને કવિતાઓમાં ભક્તિ, વૈરાગ્ય અને સંયમ ભર્યા છે. દા. ત. નિકુળા
હાસ્ય અને શાંત રસ રૂચ. આથી જે આમલક્ષી ઉન્મત્ત આવેશ નંદજીનાં ત્યાગ અને વૈરાગ્યનાં બેધક એવાં સચોટ પદે જેવાં કે
આપણને નર્મદની કવિતામાં જોવા મળે છે તે દલપતની શાંત, સરળ ‘ત્યાગ ન ટકે રે વૈરાગ્ય વિના, કરીએ કેટિ ઉપાય” તથા
અને પ્રાસાદિક શૈલીમાં જોવા મળતો નથી. બન્ને વચ્ચે વ્યવહારમાં ‘જનની જીવો રે ગેપીચ દની, પુત્રને પ્રેયે વૈરાગ્ય’ તેમ જ
મીઠો સંબંધ હતો. સુધારા યુગના આ બે મુખ્ય સાહિત્યકારે છે. જંગલ વસાવ્યું જોગીએ તજી તનડાની આશજી” વગેરે સ્વામી
સુધારાના આંદોલનના પ્રારંભમાં વીર નર્મદે અગ્રભાગ લીધો. “યા બ્રહ્માનંદજીએ પણ પ્રેમલક્ષણા ભકિત તથા વૈરાગ્યથી સભર સુંદર
હોમ' કરીને તેણે સુધારાના યુદ્ધમાં ઝંપલાવ્યું. “પ્રેમશૌર્ય ની પદો લખ્યાં છે જેવાં કે–“રંગભર સુંદર શ્યામ રમે ” “આ તન
ગાથાઓ ગાઈ અર્વાચીન ગુજરાતી સાહિત્યના અરુણનું બિરુદ પામે. રંગ પતંગ સરીખો જાતાં વાર ન લાગે છે” તથા “શિર સાટે
પૂર્વવયમાં પશ્ચિમની ઘેરી અસર તળે આવેલ નર્મદ “યા હોમ કરીને નટવરને વરીએ રે, પાછાં પગલાં તે નવ ભરીએ રે.' શ્રી મુન્શીને
આગળ આવ્યો પણ તેને ધીમે ધીમે સમજાયું કે “આગે ફતેહ” નથી. આ ભકિત સાહિત્યમાં શૈલીની મેહકતા અને ઊંચા પ્રકારની કલા
તેણે લીધેલી એ દિશા તેને બેટી જણાઈ ઉત્તરવયમાં તે પૂર્વની જણાય છે તે યથાર્થ છે. ડે. ધીરૂભાઈ ઠાકર શ્રી સહજાનંદ સ્વામીની
સંસ્કૃતિના જ જાપ જપવા લાગ્યા સુધારાની નિષ્ફળતાનું એક કારણ સાહિત્ય સેવાને અંજલિ આપતાં લખે છે કે–એગણીસમી સદીમાં
તેણે સુધારામાં ધર્મને અભાવ છે એમ માન્યું. આથી તે સનાતન– પાશ્ચાત્ય સંસ્કૃતિનું આક્રમણ આપણી સંસ્કૃતિ ઉપર થયું ત્યારે
ધર્મ તરફ વળે આ વિચાર પરિવર્તનના પરિપાકરૂપે આપણને આપણી સંસ્કૃતિને આભશવનમાંથી પર સંસ્કારનો સામનો કરવાનું
- તેની પાસેથી ધર્મચિંતનનું દ્યોતક “ધર્મ વિચાર’ મળ્યું. આમાં બળ મળ્યું હતું. તેમાં સહજાનંદ સ્વામીનારાયણ સંપ્રદાય, આર્ય
તે સુધારકેની નિષ્ફળતા તરફ અંગૂતિ નિર્દેશ કરે છે અને આય – સમાજ, પ્રાથના સમાજ વગેરેને વિશિષ્ટ ફાળો છે. સ્વામીજીએ
ધર્મના નિવૃત્તિ માર્ગનું મહત્ત્વ દર્શાવે છે આર્યધર્મ વિષે તેણે પૂર્વકાલીન ધર્મકર્મની પરંપરાને નવીન પરિસ્થિતિના પ્રકાશમાં
ઘણા લેખો પણ લખ્યા. શુદ્ધ ધર્મ કરતાં નીતિ અને સદાચાર માટેના પરિમાર્જીત કરવાનું કાર્ય કર્યું. પરંતુ આ સંપ્રદાયમાં પણ શ્રી
વ્યવસ્થા માટે તે ? સામવત સર્વ ભૂતે અને ૨ વાસ્થતિ વિષ્ણુપ્રસાદ ત્રિવેદી લખે છે તેમ પ્રતીક પૂજા હતી ઉપાસના અટપટી
કિમ જો સૂરથમ એવા બે મજબૂત સિદ્ધાંતોને આશ્રય લે છે. હતી અને અણગમ ઉપજાવે એવું તવ ગાદીપતિ મહારાજની દેવ
છતાં નવલરામ કહે છે તેમ ધર્મ વિષયમાં નર્મદે નવનિધાન કર્યું જેમ થતી વંદના હતી. સૂરતની સરકારી ગુજરાતી શાળાના શિક્ષક શ્રી દુર્ગારામ મહેતાજી
નથી. સુધારકની મુખ્ય પ્રવૃત્તિ બુદ્ધિવાદ પર આધારિત રહી અને સુશ્નના જે પાંચ “દદ્દા' કહેવાતા તેમાં અગ્રણી હતા. તેઓ મૌલિક
ખંડના મક બની. આગળ જતાં પ્રાર્થના સમાજ તથા તેના સ્થાપકૅમાં સુધારાવાદી હતા. તેમને સુધારક તરીકે ગુજરાતના જૂથર' અને
આપણને આ નવવિધાનની દૃષ્ટિ જણાય છે. નર્મદે અગ્રભાગ લીધે, શિક્ષક તરીકે ગુજરાતના આર્નોલડ’ કહી બીરદાવવામાં આવ્યા છે.
સુધાની દિશામાં પહેલ કરી; પરંતુ શ્રી રા. વિ. પાઠક લખે છે તેમ સુધારો એમના જીવનને પ્રાણ હતું. તેઓ સમાજમાં ઘર કરી ગયેલા
તેના રવભાવમાં કે બુદ્ધિ–સંપત્તિમાં ઊંડા દાશ નિક મનનને અવકાશ ખોટા વહેમ અને અંધશ્રદ્ધાયુકત થતા વિધિવિધાનથી ખૂબ જ
નહે. આગળ જતાં મણિલાલ અને આનંદશંકરે આ પ્રસ્થાન વિરુદ્ધ હતા. વિધવા વિવાહની તેઓએ હિમાયત કરી હતી “માનવું
આગળ ચલાવ્યું, વિકસાવ્યું, વિસ્તાયુ.' ધર્મ સભા'ની સ્થાપના દ્વારા તેમણે ધર્મમાં પેસી ગયેલા પગે અંગ્રેજે અહીં આવ્યા તેમની જોડે પશ્ચિમી સંસ્કૃતિનું આક્રમણ દૂર કરવા બીડું ઝડપ્યું. આ સભા દ્વારા “મનુષ્યજાતિનું એક કુટુંબ આપણા પર થયું. સમાજના દરેક ક્ષેત્ર પર તેને ધસારો હતો. છે,” “માણસ માત્ર ઉપર પ્રીતિ રાખો,' “સર્વ ધર્મને સાક્ષી થઈ આપણો સમાજ તે વખતે સામાન્ય રીતે રૂઢિચુસ્ત, રૂઢિ જડ, વર્તી’ વગેરે માનવધર્મને છાજતાં સાદાં અને લઘુ શિક્ષાસૂત્રને સામાજિક રીતે જોઈએ તો વિભક્ત અને ધ્યેયહીન અવસ્થામાં હતો, પ્રચાર કરી લેકશિક્ષણ અને જાગૃતિનું તેમણે કાર્ય ઉપાડ્યું. ધર્મના જીવન બંધિયાર હતું તેને અંધશ્રદ્ધાની લીલ પણ બાઝી ગઈ હતી. નામે કુપાત્રને અપાતાં દાન બંધ કરવા ઝુંબેશ ઉઠાવી ધર્મ સારો ધાર્નિક અને સાંસારિક સુધારાની ખાસ અગત્યતા હતી. પશ્ચિમી છે પણ સાંપ્રદાયિકતા અહિતકર છે. માણસ જન્મથી નહિ પણ સંસ્કૃતિના આ આક્રમણ સામે ઊભા થઈ બળવાન બનવાની જરૂર કમથી શ્રેષ્ઠ બને છે એમ તેઓ માનતા. એક સુધારક તરીકે તેઓ હતી. અંગ્રેજી વિદ્યા ભણી, તેમના જેવું જીવન કરવાથી આપણે શાંત, નીડર અને ઉ સાહી હતા. તેમને ધમ એ માનવધર્મ હતો. ઉન્નત અને બળવાન થઈ શકીશું એવી માન્યતા પણ ઘણું ઉત્સાહી તેમનો આત્મા–પરમાત્મા વિવેને મત શંકરદાન્તને મળતો જણાય છે. પંડિતની હતી. સંસાર સુધારા માટેના હિમાયતીઓએ અંગ્રેજી તેઓ જીવ અને પરમાત્મા વચ્ચે તાદામ્ય સંબંધ છે તેમ માને છે. કેળવણી લીધી હતી. મહર્ષિ દેવેન્દ્રનાથ, કેશવચંદ્રસેન તથા રાનડે
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005129 |
| Book Title | Gujaratni Asmita |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Yogesh Advertising Service Bhavnagar |
| Publication Year | 1970 |
| Total Pages | 1041 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 50 MB |