________________
१६६ ]
[ बज्रभूति आचार्य
वारने अभावे, हाथमां आसन लईने बहार नीकळ्या. पद्मावतीए पूछयुं,
वज्रभूति आचार्य क्यां छे ? ' वज्रभूतिए उत्तर आयो, 'बहार गया छे.' पण दासीए राणीने निशानीथी समजायं के ' आज वज्रभूति छे.' आथी पद्मावती विराग पामीने, विचार करीने बोली के - ' हे कसेरुमती नदी ! तने जोई अने तारुं पाणी पीधुं ! तारुं नाम सारु छ, पण दर्शन सारुं नथी. * पछी पोते आणेलुं भेटणुं राणीए वज्रभूतिने सॉप्युं, अने पोते एमने ओळखती ज नथी एवो देखाव चालु राखी, ‘आ आचार्यने आपजो,' एम कहीने पाछी गई.
(
अगाउ सूचव्युं छे तेम, नभोवाहननो समय इसवी सनना बीजा सैकाना पूर्वार्धमा मानीए तो वज्रभूतिनो समय पण एज मगवो जोईए.
१ जुओ नभोवाहन.
२ जुओ कसेरुमती.
३ व्यभा, गा. ५८-५९; व्यम, विभाग ४, पेटा वि. २, पृ. १४-१५
४ जुओ नभोवाहन.
वज्रसेन
वज्रस्वामीना शिष्य.
1
एक मोटा दुर्भिक्षने कारणे साधुओने भिक्षा मळवानुं मुश्केल बन्युं त्यारे बज्रस्वामी अनशन करका माटे स्थावर्तगिरि तरफ गया. ' त्यारे पहेलां एमणे पोताना शिष्य वज्रसेनने कां हतुं के ' जे दिवसे तने शतसहस्रं मूल्यनी भिक्षा मळे तेने बीजे दिवसे सुभिक्ष थशे. आ पछी केटलेक समये वज्रसेन विहार करता सोपारकमां अल्या. त्यां जिनदत्त नामे श्रावक अने तेनी ईश्वरी नामे पत्नी हती. तेमनुं आखं कुटुंब धान्यना अभावे दुःखाकुल बनी गयुं हतुं. आधी छेवटनो लक्षमूल्य पाक रांधी, तेमां विष नाखीने मरणने भेटवानो निश्चय तेओए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
