________________
११६ ]
[ भूततडाग
आ कथानकना काल्पनिक अंशो न स्वीकारीए तो पण भरुकच्छनी उत्तरे बारेक योजन दूर आवेलं एक तळाव लोकश्रुतिमां भूततडाग नामे जाणीतुं हतुं एटली वस्तु तो निथित छे.
जुओ कुत्रिकापण
१ बृकमा, गा. ४२२०-२२; बृकक्षे, भाग ४, पृ. ११४५-४६
भृगुकच्छ
जुओ भरुकच्छ म आर्य
एक प्राचीन आचार्य. तेओ आर्य समुद्रनी साथे विहार करता सोपा रकमां गया हता. तेमनुं शरीरस्वास्थ्य सारुं हतुं, ज्यारे आर्य समुद्र दुर्बळ हता.' वळी आर्य मंगू आचार्य बहुश्रुत, घणा शिष्योना परिवारवाळा तथा उद्यतविहारी हता. तेओ एक वार मथुरा गया हता. त्यांना श्रावको दररोज दूध, दही, घी अने गोळवाळो खोराक बहोरायता हता. बोजा साधुओ त्यांची चाल्या गया, पण आर्य मंगूए जिह्वारसना लोभथी विहार न कर्यो . श्रामण्यनी विराधना करीने ते मरण पाम्या अने नगरनी निर्धमनी - नीकमां व्यंतर थया. पछी कोई साधु त्यांथी पसार थाय एटले ए व्यंतर प्रतिमामा प्रवेशीने मोटी जीभ लांबी करतो, अने साधुओ पूछे त्यारे कहेता के 'हुं जिह्वा - दोषथी व्यंतर थयो लुं अने तमारा प्रतिबोध माटे आव्यो छु. माटे मारा जेवुं वर्तन तमे करशो नहि. ' वळी बीजो एक मत एवो छे के ज्यारे साधुओ जमवा बेसता त्यारे साधुओनी सामे ते पोतानो अलंकारखचित हाथ लंबावतो, अने ज्यारे पूछवामां आवे त्यारे उपर प्रमाणे कहेतो.
2
'नंदिसूत्र 'नी स्थविरावलीमां आर्य समुद्रनी पछी आर्य मंगूने चंदन की छे, एटले आर्य मंगू आर्य समुद्रना शिष्य संभवे छे.
૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
