Page Text
________________
રાખી શકે. પૃથ્વી અથવા સેટેલાઇટ ઉપરથી રડાર દ્વારા છોડવામાં મદદથી તેઓ ચંદ્રયાનને શોધી શક્યા હતા. એપોલો-૧૨ આવેલા તરંગો ચંદ્રની ધરતી ઉપર અથડાઈને પાછા જરૂર આવે છે, અવકાશયાન જ્યારે ચંદ્રની આજુબાજુ પ્રદક્ષિણા કરી રહ્યું હતું ત્યારે પણ આ તરંગોના પાછા આવવાના સમય પરથી અંતરની માપણી લેસર કિરણો અને રડાર તરંગોની મદદથી તેનું ચોક્કસ સ્થાન શોધી કરવાના કામમાં અનેક ક્ષતિઓ રહેવાની સંભાવના છે. આ કારણે જ કાઢવાનો દાવો ‘નાસા'એ કર્યો હતો. સ્પેસ નેવિગેશન માટે રડાર તરંગો ઉપર કદી સંપૂર્ણ ભરોસો રાખી એપોલો યાનને જ્યારે ચંદ્ર ઉપર મોકલવાનો દાવો શકાય નહીં. રડાર દ્વારા જે કિરણો છોડવામાં આવે છે તેઓ પ્રસરી કરવામાં આવ્યો ત્યારે ૨૪ ઇંચનો સ્ક્રીન ધરાવતાં સીઆરટી (કથોડ જવાનો ગુણ ધરાવે છે, જેને કારણે સ્પેસ નેવિગેશન માટે તેમનો રે ટ્યુબ) રડારનો ઉપયોગ કરવામાં આવતો હતો. રડાર સ્ક્રીનના ઉપયોગ થઈ શકે નહીં.
આટલા ઘેરાવામાં પૃથ્વી અને ચંદ્ર વચ્ચેનું ૨,૪૦,૦૦૦ માઇલનું
અંતર સમાઈ જતું હતું. આ પૈકી અડધી જગ્યા ચંદ્રની સપાટી વડે સ્પેસ નેવિગેશન રડારના
રોકાઈ ગઈ હતી; એટલે બાકીના અડધા સ્ક્રીનમાં જ ચંદ્રયાનને તરંગોથી થાય નહીં
શોધવાનું હતું. ચંદ્ર અને અવકાશયાન વચ્ચે ૬૦ માઇલનું અંતર
હતું. રડાર ઉપર ચંદ્રયાન વડે જે ‘બ્લીપ’ કરવામાં આવે તેના અને પ્રકાશ જે રીતે ફેલાઈ જાય છે તેવી જ રીતે રડારના તરંગો ચંદ્ર વચ્ચે માંડ ૦.૦૦૩ ઇંચનું એટલે કે મનુષ્યના વાળની જાડાઈ પણ ફેલાઈ જવાનો ગુણધર્મ ધરાવે છે. જો તમે ત્રણ ઇંચના જેટલું અંતર હતું. જો અવકાશયાન ચંદ્રની ધાર ઉપર જોવા મળ્યું રિફ્લેક્ટર સાથેની એક શક્તિશાળી ફ્લેશલાઇટ લેશો અને રસ્તાની હોય તો પણ આ અંતર તેઓ કાચના સ્ક્રીન ઉપર કેવી રીતે માપી સામે રહેલા મકાન ઉપર ફેંકશો તો પ્રકાશના કુંડાળાનો ઘેરાવો ૨૪ શક્યા હતા? હકીકતમાં રડારનો ઉપયોગ પૃથ્વીની સપાટીથી થોડા ઇંચનો થઈ ગયો હશે. ફ્લેશલાઇટમાં જે રિફ્લેક્ટર બેસાડવામાં કિલોમીટરની ઊંચાઈ સુધી જ થઈ શકે. ચંદ્રયાનનું અંતર માપવા આવ્યું છે તેની ડિઝાઇન પ્રકાશનાં કિરણોને સમાંતર રાખવા માટે રડારનો ઉપયોગ થઈ શકે જ નહીં. બનાવવામાં આવી હોય છે તો પણ પ્રકાશ ફેલાઈ જાય છે. રડારની
ઈ.સ. ૧૯૭૩ના મે મહિનાની ૧૪મી તારીખે અમેરિકા બાબતમાં પણ આવું જ બને છે. આપણા પૈકી ઘણા એવું માને છે કે તરફથી અવકાશમાં સ્કાયલેબ નામની પ્રયોગશાળામાં મોકલવામાં લેસરનું કિરણ અત્યંત શક્તિશાળી હોય છે અને તેનાં કિરણો આવી હોવાનો દાવો કરવામાં આવ્યો હતો. આ સ્કાયલેબનો સમાંતર જાય છે. આ માન્યતા ભૂલભરેલી છે. લેસરનાં કિરણો પ્રદક્ષિણાપથપૃથ્વીની ઘણી નજીક રાખવામાં આવ્યો હતો. શક્તિશાળી હોય છે પણ તેઓ સમાંતર નહીં જતાં ફેલાય છે. રિચર્ડ સ્કાયલેબને સતત તેના પ્રદક્ષિણાપથમાં રાખવા અને તેનું સાચું લ્યુઈસ નામના લેખકના જણાવ્યા મુજબ નીલ આર્મસ્ટ્રોન્ગ સ્થાન જાણવા માટે પણ રડારનો ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો નહોતો. ૧૭.૯ ઇંચ વ્યાસ ધરાવતું લેસર રિફ્લેક્ટર ‘ચંદ્ર’ ઉપર ગોઠવ્યું હતું. આ માટે કન્ટ્રોલ મોમેન્ટ ગાયરોસ્કોપ અને થ્રસ્ટ એટિટ્યુડ કન્ટ્રોલ
જ્યારે પૃથ્વી ઉપરથી ટેલિસ્કોપ મારફતે લેસરનું કિરણ છોડવામાં સિસ્ટમ નામનાં ઉપકરણોનો ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો હતો. આ આવ્યું ત્યારે આ કિરણને કારણે ચંદ્ર ઉપર બે માઇલનું કુંડાળું થઈ ઉપકરણોનો ઉપયોગ કરીને પણ વત્તી-ઓછી બે ડિગ્રી જેટલી જ ગયું હતું.
ચોકસાઈ મેળવી શકાતી હતી. આમ છતાં એપોલો-૧૧ના રડારના તરંગો અને લેસર કિરણો પણ જ્યારે ફંટાઈ જતાં અવકાશયાત્રી માઇકલ કોલિન્સ એવો દાવો કરે છે કે એપોલો હોય ત્યારે તેમનો ઉપયોગ સ્પેસ નેવિગેશન માટે કરી શકાય જ નહીં. યાનમાં વત્તા-ઓછી ૦.૦૧ ડિગ્રી જેટલી ચોકસાઈ મેળવી શકાઈ તેમ છતાં “નાસા' તરફથી એવો દાવો કરવામાં આવે છે કે હતી. પૃથ્વીની સપાટી ઉપર ૧૦૦ માઇલના અંતરે ચક્કર મારતી અવકાશયાનનું ટ્રેકિંગ કરવા માટે તેઓ રડારના તરંગોનો ઉપયોગ સ્કાયલેબમાં બે અંશનો તફાવત આવતો હોય તો ૨,૪૦,૦૦૦ કરતા હતા. એપોલો યાનને જ્યારે ચંદ્ર ઉપર મોકલવાનો દાવો માઇલ દૂર એપોલો યાનમાં કેટલો તફાવત આવે? કરવામાં આવ્યા ત્યારે જે પ્રકારનાં લેસર કિરણોનો ઉપયોગ કરવામાં
એપોલો યાનની “ચંદ્રયાત્રા'ઓ ચાલી રહી હતી એ આવતો હતો તેને જો પૃથ્વી ઉપરથી છોડવામાં આવ્યા હોત તો ચંદ્રની દરમિયાન નાસા' તરફથી સતત એવો દાવો કરવામાં આવતો હતો ધરતી ઉપર તેનો ઘેરાવો ૨૭૧૧ માઇલ જેટલો થયો હતો. આટલા કે ચંદ્ર તરફના અડધા રસ્તે અવકાશયાન પહોંચે તે પછી તેનો રસ્તો ઘેરાવામાં ચંદ્રયાન શોધવાનું કાર્ય ઘાસની ગંજીમાં સોય શોધવા જેવું સુધારવા માટે જે રોકેટો ફોડવાં પડે તેની સંખ્યા ઓછામાં ઓછી હતી. દુષ્કર છે, તો પણ ‘નાસા' એવો દાવો કરે છે કે લેસર કિરણની એપોલો યાનને પૃથ્વી ઉપરથી છોડવામાં આવ્યું તે પછી તેના
જૈન ભૂગોળનું તર્કશુદ્ધ વિજ્ઞાન • ૯૬
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005111 |
| Book Title | Jain Bhugol nu Tarkshuddha Vigyan |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Sanjay Vora |
| Publisher | Jambudvi Vignyan Research Centre |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 252 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 22 MB |